ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΠΟΥ ΤΟ “ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ” ΚΑΤΑΓΓΕΛΕΙ ΑΠΟ ΤΟ 2003!
Αντιγράφουμε χθεσινό αρθρο της “Καθημερινής” . Διαβάστε επίσης το πλήρες δελτίο τύπου της Επιτροπής.
H Eυρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε σήμερα ότι προτίθεται να ερευνήσει σε βάθος τους όρους πώλησης, το 2003, των κρατικής ιδιοκτησίας Μεταλλείων Κασσάνδρας στην Ελληνικός Χρυσός Α.Ε. έναντι 11 εκατ. ευρώ. Η Επιτροπή σημειώνει ότι «μια διεθνής εταιρεία παροχής συμβουλών στον μεταλλευτικό κλάδο υπολόγισε την αγοραία αξία των Μεταλλείων Κασσάνδρας σε 408 εκατ. ευρώ, δηλαδή πάνω από τριανταπέντε φορές μεγαλύτερη της τιμής πώλησης των μεταλλείων» και συνεπώς θεωρεί πως το ελληνικό Δημόσιο δεν συμπεριφέρθηκε εν προκειμένω ως «πωλητής της αγοράς». Κατά την Επιτροπή η συμπεριφορά του ελληνικού Δημοσίου μπορεί να θεωρηθεί ότι παραβιάζει τους κοινοτικούς κανόνες για τις κρατικές ενισχύσεις που διέπουν τη λειτουργία της αγοράς στην ΕΕ. Τα Μεταλλεία Κασσάνδρας παράγουν, όπως είναι γνωστό, χρυσό και χαλκό.
Η αρμόδια για τον ανταγωνισμό Επίτροπος, Νέλι Κρος με αφορμή τη σημερινή απόφαση της Επιτροπής προέβη στην ακόλουθη δήλωση:
«Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι δεν χορηγήθηκε κάποιο κρυφό πλεονέκτημα στην Ελληνικός Χρυσός Α.Ε. σε βάρος των ελλήνων φορολογουμένων και ότι η Ελλάδα ενέργησε όπως θα ενεργούσε κάθε άλλος ιδιώτης πωλητής σε σχέση με την πώληση των υπόψη περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου».
Αναλυτικά, η Επιτροπή αναφέρει στη σημερινή ανακοίνωσή της τα εξής:
Τον Ιούλιο του 2007, η Επιτροπή σημειώνει ότι έλαβε καταγγελία βάσει της οποίας ήδη από το 2003 η Ελλάδα είχε χορηγήσει παράνομες ενισχύσεις στην μεταλλευτική εταιρεία Ελληνικός Χρυσός Α.Ε. στο πλαίσιο της πώλησης των κρατικής ιδιοκτησίας Μεταλλείων Κασσάνδρας έναντι 11 εκατ. ευρώ. Η Επιτροπή κατέληξε στο προκαταρκτικό συμπέρασμα ότι η Ελλάδα πώλησε τα Μεταλλεία Κασσάνδρας χωρίς ανοικτή, διαφανή και άνευ όρων διαδικασία υποβολής προσφορών σε τιμή πολύ κατώτερη της αγοραίας.
Συνεχίζοντας η Επιτροπή αναφέρει ότι τον Ιούνιο του 2004, έξι μόλις μήνες μετά την συναλλαγή αυτή, μια διεθνής εταιρεία παροχής συμβουλών στον μεταλλευτικό κλάδο υπολόγισε την αγοραία αξία των Μεταλλείων Κασσάνδρας σε 408 εκατ. ευρώ, δηλαδή πάνω από τριανταπέντε φορές μεγαλύτερη της τιμής πώλησης των μεταλλείων. Επιπλέον, σημειώνει η Επιτροπή, η σύμβαση πώλησης περιλάμβανε φοροαπαλλαγή και μείωση των διαφόρων νομικών αμοιβών υπέρ της Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.
Στη συνέχεια η Επιτροπή υπενθυμίζει πως βάσει των κανόνων για τις κρατικές ενισχύσεις της ΕΕ, οι παρεμβάσεις του δημοσίου σε εταιρείες που ασκούν οικονομική δραστηριότητα μπορεί να θεωρηθούν ελεύθερες ενισχύσεων εφόσον πραγματοποιούνται υπό όρους αποδεκτούς για έναν ιδιωτικό φορέα που ενεργεί βάσει των κανόνων της αγοράς (αρχή του επενδυτή της οικονομίας της αγοράς). Ως εκ τούτου, κατά τη διάρκεια της επίσημης διαδικασίας έρευνας, η Επιτροπή αναφέρει πως θα ελέγξει κατά πόσο το δημόσιο ενήργησε ως πωλητής της οικονομίας της αγοράς στο πλαίσιο της πώλησης των Μεταλλείων Κασσάνδρας.
Μία απάντηση στο “Την πώληση των Μεταλλείων Κασσάνδρας στην ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ ερευνά η Ευρωπαϊκή Επιτροπή!”
Φίλοι Παρατηρητές,
Η περίπτωση της πώλησης των Μεταλλείων Κασσάνδρας δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία που το Δημόσιο προσπαθεί να απαλλαγεί από ένα βάρος, ψάχνοντας τρόπο να το περάσει σε ιδιώτη επενδυτή. Να έχουμε υπόψη μας ότι η αποτίμηση της αξίας εταιρειών είναι μιά πολύπλοκη υπόθεση και ανάλογα με τις παραδοχές προκύπτουν τελείως διαφορετικά νούμερα.
Και εξηγούμαι:
α) Πώς θα αποτιμηθούν οι περιβαλλοντικές υποχρεώσεις, τωρινές και (πιθανές) μελλοντικές αυτής της δραστηριότητας;
β) Πως θα εκτιμηθεί το ρίσκο, λαμβάνοντας υπόψη όχι μόνο την αγορά, αλλά και τους κοινωνικούς εταίρους και τις απαιτήσεις τους;
γ) Ποιός είναι ο ορίζοντας αποτίμησης; Μέχρι πού μπορεί να μαντέψει κάποιος στο μέλλον τιμές μετάλλων;
δ) Πώς υπολογίζονται τα αποθέματα μετάλλων;
Να το πούμε και αλλιώς: Ποιός θα έδινε τα…408 εκατομμύρια Ευρώ που λέει η Επιτροπή γιά να αγοράσει μιά τέτοια αμφιλεγόμενη δραστηριότητα και να έχει να κάνει με “οικολόγους”, εργολάβους οικοδομών, οικοπεδοφάγους, τουριστικούς, τσοπαναραίους κλπ ? Αραγε, πόσο αξίζει σήμερα η Ολυμπιακή Αεροπορία και ποιός θα την αγοράσει – γιά να σκεφθούμε και ένα άλλο ανάλογο παράδειγμα;
Το Δημόσιο απλώς έσπευσε να ξεφορτωθεί τα Μεταλλεία. Καλά κάνει η Επιτροπή και το ερευνά το θέμα. Να μην μας διαφέυγει όμως ότι αυτό που αποκλειστικά ενδιαφέρει την Επιτροπή είναι ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ Ο ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ, δηλ. τα κράτη-μέλη να μην “επιδοτούν¨επιχειρήσεις εις βάρος άλλων.