H μεταλλεία «έγινε απλά πιο τρομακτική»


H κριση στις τιμες των μεταλλων και οι επιπτωσεις της στις εταιρειες, τους εργαζομενους, την κοινωνια

Θύματα της παγκόσμιας κρίσης και οι μεταλλευτικές εταιρείες, καθώς η κατάρρευση των χρηματιστηριακών τιμών των μετάλλων και η αδυναμία εξεύρεσης πιστώσεων τις οδηγεί σε μεγάλες περικοπές και σε κλείσιμο πολλών μεταλλείων. Είναι χαρακτηριστικά τα διαγράμματα των τιμών εξαμήνου που παραθέτουμε δίπλα (από το www.kitcometals.com), για τα πέντε βασικά μέταλλα που είναι άμεσου ενδιαφέροντος για την Ελλάδα.

Μεταφράσαμε το μεγαλύτερο μέρος ενός από τα πολλά σχετικά άρθρα των εφημερίδων. Διαβάστε το και μετά θα συζητήσουμε ποιές θα ήταν οι συνέπειες για τη χώρα μας αν είχαμε στηρίξει την οικονομία μας στα μεταλλεία.

Η μεταλλεια “εγινε απλα πιο τρομακτικη”

του ANDY HOFFMAN από την Globe and Mail, 7/10/2008

Ο τομέας των μετάλλων προετοιμάζεται για ένα νέο κύμα μεταλλείων που θα  κλείσουν και υπό ανάπτυξη έργα που θα ακυρωθούν, εν μέσω της βαθαίνουσας κρίσης στις τιμές των προϊόντων.

Η βουτιά τις τιμές των μετάλλων υποχρεώνει τα διευθυντικά στελέχη των εταιρειών να ξανασκεφτούν την οικονομική βιωσιμότητα των μεταλλείων καθώς, σε πολλές επιχειρήσεις, οι τιμή των παραγομένων μετάλλων πλησιάζει πλέον το κόστος παραγωγής.

Ο χαλκός, που θεωρείται “ρυθμιστής” της οικονομικής δραστηριότητας έπεσε χθες στο χαμηλότερο επίπεδο τιμής των τελευταίων 20 μηνών στο Χρηματιστήριο του Λονδίνου, κλείνοντας στα $5,560 (U.S.) ανά τόνο.

Το αλουμίνιο και το νικέλιο καταποντίστηκαν σε τιμές που δεν είχαμε δει εδώ και δυόμιση χρόνια, ενώ ο ψευδάργυρος κατρακύλησε στο χαμηλότερο σημείο του από το Νοέμβριο του 2005. Οι μετοχές των διεθνών μεταλλευτικών εταιρειών ταρακουνήθηκαν από άλλο ένα κύμα πωλήσεων, καθώς οι επενδυτές μαζικά εγκατέλειψαν τον τομέα.

«Έγινε απλά πολύ πιο τρομακτικό», είπε σε συνέντευξη ο Bart Melek, υπεύθυνος στρατηγικής μετάλλων στην BMO Nesbitt Burns Inc. Ο κ. Melek περιμένει ότι οι παραγωγοί των βασικών μετάλλων θα ελαττώσουν την παραγωγή τους. Τα εν λειτουργία μεταλλεία υψηλού κόστους και τα μεταλλεία των οποίων η ανάπτυξη έχει νόημα μόνο σε περιόδους πολύ υψηλών τιμών των μετάλλων, θα είναι τα πρώτα που θα κλείσουν.

«Στο χαλκό, αυτή τη στιγμή πλησιάζουμε το οριακό κόστος παραγωγής. Κατά πάσα πιθανότητα το έχουμε ήδη φτάσει. Υποψιάζομαι ότι θα πιεστεί ακόμα χαμηλότερα και θα δούμε ισχυρή προσφορά», είπε ο κ. Mr. Melek .

Εν όψει του υψηλού κόστους και των κακών συνθηκών που επικρατούν στην αγορά, η Alcoa Inc. έκλεισε το χυτήριο αλουμινίου στο Rockdale του Τέξας, απολύοντας περίπου 660 εργαζομένους. Η Rio Tinto Alcan, ο μεγαλύτερος παραγωγός αλουμινίου στον κόσμο, πιστεύει ότι για το μεγαλύτερο μέρος του αλουμινίου που παράγεται σήμερα στην Κίνα, η παραγωγή του κοστίζει περισσότερο από όσο πωλείται σήμερα στην αγορά….

Κι αν η Ελλαδα ειχε στηριξει την οικονομια της στα μεταλλεια;

Θα βρισκόταν κυριολεκτικά στο μάτι του κυκλώνα…

Η εξορυκτική και μεταλλευτική δραστηριότητα ανήκει σε αυτές που έχουν υψηλό βαθμό εξάρτησης από εξωγενείς παράγοντες (διεθνείς συγκυρίες, τιμές των μετάλλων, παγκόσμια αγορά και ανταγωνιστικότητα, τεχνολογικές καινοτομίες, κλπ).

Οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στον τομέα των  μετάλλων είναι πολύπλευρες: Οι εταιρείες έχουν τρομακτικές δυσκολίες να βρουν πιστώσεις για τη χρηματοδότηση των έργων τους, καθώς οι τράπεζες έχουν κι αυτές τα δικά τους προβλήματα. Η διεθνής επβράδυνση της οικονομικής δραστηριότητας σημαίνει πτώση της ζήτησης μετάλλων, ακόμα και από την Κίνα της οποίας η δίψα για μέταλλα μέχρι χθες φαινόταν ακόρεστη.

Ήδη τα μεγαλύτερα χαλυβουργεία της Κίνας συζητούν τη μείωση της παραγωγής τους κατά 20% και ζητάνε από τους προμηθευτές του σιδηρομεταλλεύματος να καθυστερήσουν τις παραδόσεις. Για τις χώρες-παραγωγούς μεταλλευμάτων, αυτό σημαίνει κρίση στο βασικό τομέα της οικονομίας τους και μείωση των εσόδων, όπως παραδέχεται η ίδια η Κυβέρνηση της Ν. Αφρικής.

Κι αν κάποια μεταλλεία έχουν ήδη κλείσει ή αναστείλει επ’αόριστον τη λειτουργία τους, πολύ περισσότερα είναι αυτά που υποχρεώθηκαν σε μείωση της παραγωγής, με τις αντίστοιχες επιπτώσεις στον τομέα της απασχόλησης.

Αν η Ελλάδα είχε γίνει μια χώρα κατά κύριο λόγο μεταλλευτική, όπως τη θέλουν μερικοί, αν είχαν ήδη αναπτυχθεί όλα τα μεταλλεία που προγραμματίζονται να γίνουν,  σήμερα θα βρισκόμασταν σε πολύ σοβαρούς μπελάδες. Οι επιπτώσεις στην εθνική οικονομία δεν θα ήταν ιδιαίτερα σοβαρές, αφού στην Ελλάδα τα έσοδα του Δημοσίου από τα μεταλλεία είναι ανύπαρκτα. (Μεταξύ σοβαρού και αστείου, ίσως αυτό να είναι το μόνο “θετικό” του Μεταλλευτικού Κώδικα: αν δεν έχεις έσοδα, δεν μπορείς να τα χάσεις!).

Σε τοπικό επίπεδο όμως, στους τόπους των μεταλλείων, οι επιπτώσεις θα ήταν δραματικές: Τα οικονομικά προβλήματα της εταιρείας θα μεταφράζονταν σε περικοπές όλων των εξόδων: μείωση προσωπικού, περικοπές στα μέτρα ασφαλείας, εκπτώσεις στην “ακριβή” περιβαλλοντική προστασία. Τα μεταλλεία εγκαταλείπονται χωρίς να αντιμετωπιστούν τα περιβαλλοντικά ζητήματα. Η μονοκαλλιέργεια των μεταλλείων, για την οποία μιλήσαμε σε άλλο άρθρο, δεν αφήνει πολλά περιθώρια στην κοινωνία να απορροφήσει τους κραδασμούς που προκαλεί η κατάρρευση της κυρίαρχης δραστηριότητας. Οι νέοι άνεργοι παραμένουν άνεργοι, αφού δεν υπάρχουν άλλες δυνατότητες απασχόλησης, η συνολική οικονομική δραστηριότητα μειώνεται και το αποτέλεσμα είναι γενικευμένη κρίση σε τοπικό επίπεδο.

Σε άλλες χώρες, το ζοφερό αυτό σενάριο είναι πραγματικότητα. Εταιρείες-κολοσσοί απολύουν εκατοντάδες ανθρώπους εν μία νυκτί. Για τη χώρα μας, ευτυχώς είναι απλά μια υπόθεση.

Πηγές σχετικές με τη διεθνή κρίση:

http://www.mining-journal.com/Breaking_News.aspx?breaking_news_article_id=5088

http://www.news.com.au/business/story/0,10166,24474382-462,00.html?from=public_rss

http://ca.news.yahoo.com/s/afp/081009/world/finance_banking_safrica_mining_trade

http://www.mineweb.com/mineweb/view/mineweb/en/page66?oid=63870&sn=Detail


2 απαντήσεις στο “H μεταλλεία «έγινε απλά πιο τρομακτική»”

  1. Ένα σύντομο σχόλιο. Βλέπω ένα φίλο με το όνομα TRY που προσπαθεί να μας πείσει ότι θέλουμε να γυρίσουμε στη λίθινη εποχή. Πολύ πρωτότυπο επιχείρημα. Την πρώτη φορά που το άκουσα ήταν στη 10ετία του 60, όταν φοιτητής τότε άκουγα να λένε για το φαινόμενο της υπερθέρμανσης του πλανήτη, την καταστροφή του όζοντος και τη μόλυνση από τα πυρηνικά εργοστάσια. Υποψιάζομαι ότι τότε ο συνομιλητής μας ήταν όραμα του μέλλοντος στο νου της μαμάς του.
    Με δυο λόγια:
    Αν δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς σπάταλα μεταλλεία, χωρίς ορυκτά καύσιμα, χωρίς πυρηνική ενέργεια, χωρίς πλαστικά, χωρίς πολέμους, χωρίς καταστροφή δασών, χωρίς εξόντωση ζωικών και φυτικών ειδών, με μόνο κίνητρο την απληστία του υπερκέρδους και της εξουσίας, τότε ο πλανήτης θα αποστειρωθεί από το ανθρώπινο είδος και όλες τις μορφές ζωής, όπως η Αφροδίτη. Αυτή είναι η αλήθεια και να την χωνέψει καλά ο φίλος μας. Κι αν ρωτάει που τα ξέρω και ποια επιστήμη σπούδασα, δηλώνω υπάλληλος σε περίπτερο και σ’ όποιον αρέσουμε.
    Γιάννης Μπακόπουλος

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.