Οι κάτοικοι της Στρατονίκης αντιμέτωποι με τα ΜΑΤ
Υπογράφηκε στις 11 Απριλίου η Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) έγκρισης της εξόρυξης στο μεταλλείο των Μαύρων Πετρών, κάτω από τη Στρατονίκη, από την ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ. Αναβιώνει έτσι για τους κατοίκους της Στρατονίκης ο εφιάλτης που είχαν ζήσει το διάστημα 2000-2002 όταν η TVX HELLAS, χωρίς νόμιμη άδεια αλλά με την προστασία ισχυρής αστυνομικής δύναμης, έβαζε φουρνέλα κάτω από τα σπίτια του χωριού προκαλώντας καθιζήσεις του εδάφους και ρηγματώσεις στην εκκλησία και σε πάνω από 40 σπίτια.
Μετά από πολύμηνο σκληρό αγώνα των κατοίκων, με καθημερινές διαδηλώσεις, συγκρούσεις με τα ΜΑΤ και φυλακίσεις, ο αγώνας τους δικαιώθηκε το Δεκέμβριο του 2002 όταν η Ολομέλεια του Συμβούλιου της Επικρατείας, με την απόφαση 3615 έκρινε την εξόρυξη παράνομη και αντισυνταγματική. Μέσα σε λιγότερο από δύο μήνες, στις 18 Φεβρουαρίου 2003, η τότε Κυβέρνηση εξέδωσε με συνοπτικές διαδικασίες νέα έγκριση για την εξόρυξη, η οποία ουδέποτε εφαρμόστηκε διότι ήταν προφανές ότι θα ακυρωνόταν αμέσως από το Συμβούλιο Επικρατείας.
Η σημερινή Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ και η Κοινή Υπουργική Απόφαση που την εγκρίνει, διατείνονται ότι η μέθοδος που θα χρησιμοποιηθεί θα καταστήσει την εξόρυξη απολύτως ασφαλή για τον οικισμό και για τους κατοίκους του. Σαν μέθοδος εκμετάλλευσης επιλέχθηκε η «ανερχόμενη μέθοδος των διαδοχικών κοπών και λιθογομώσεων», αντί της «κατερχόμενης» που χρησιμοποιούσε η TVX. Όμως, το 2002 η Επιτροπή Αξιολόγησης των 6 καθηγητών του Μετσοβείου Πολυτεχνείου διαβεβαίωνε εγγράφως ότι η μέθοδος που χρησιμοποιούσε η TVX ήταν η μόνη που θα μπορούσε να μπορούσε να εγγυηθεί την ασφάλεια του οικισμού.
Η ίδια η γεωλογία της περιοχής αρκεί για να χαρακτηριστεί η εξόρυξη κάτω από το χωριό απερίσκεπτη, αν όχι εγκληματική πράξη. Η Στρατονίκη – και το μεταλλείο – διατρέχεται από το ενεργό σεισμικό ρήγμα Στρατωνίου-Βαρβάρας, υπεύθυνο για το σεισμό μεγέθους 7,2 Richter του 1932. Ο σεισμός είναι γνωστός ως «σεισμός της Ιερισσού», διότι ισοπέδωσε την Ιερισσό και μέρος της Στρατονίκης και άφησε πίσω του 150 νεκρούς. Το 1993 ο Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας ακύρωσε την κατασκευή εργατικών κατοικιών στη Στρατονίκη επειδή «οι προβλέψεις του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου δίνουν πιθανότητα περίπου 80% για σεισμό επιφανειακό εντάσεως ίσης ή μεγαλύτερης των 7 Richter μέχρι το 2006»!
Σαν υπενθύμιση αυτής της πραγματικότητας και δυσοίωνη προειδοποίηση για το μέλλον, από τις 1 ως τις 5 Απριλίου 2005, έξι σεισμικές δονήσεις μεγέθους μέχρι 4,1 Richter, τάραξαν την Στρατονίκη.
Με την υπογραφή της ΚΥΑ επικυρώνεται η οριστική παραχώρηση 314.000 στρεμμάτων της ΒΑ Χαλκιδικής, με περιεχόμενο χρυσό 11 εκατομμύρια ουγγιές, στο Ρουμάνο «μαφιόζο» Timis και στον Έλληνα «νταβατζή» Μπόμπολα. Στις 8 Ιανουαρίου 2004, ο τότε Βουλευτής της αντιπολίτευσης Γιώργος Σαλαγκούδης, ως εισηγητής του κόμματος του στη συζήτηση για την κύρωση της μεταβίβασης των Μεταλλείων Κασσάνδρας, είπε στη Βουλή:
«Ποια είναι αυτή η ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ στην οποία μεταβιβάζει η Κυβέρνηση τα μεταλλεία; Σ’αυτή συμμετέχει ο Frank Timis που κατηγορείται για ξέπλυμα μαύρου χρήματος και έχει δύο καταδικαστικές αποφάσεις για εμπόριο ναρκωτικών… Αυτός είναι ο Δράκουλας της Τρανσυλβανίας. Δεν θα δώσουμε την ψήφο μας σ’αυτή την ύποπτη σύμβαση».
Σύμφωνα με τη σύμβαση μεταβίβασης των Μεταλλείων Κασσάνδρας από το Ελληνικό Δημόσιο στην ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ και τον «Νόμο Πάχτα» 3220/2004 που την κύρωσε, η εταιρεία όφειλε να έχει κάνει έναρξη της παραγωγικής διαδικασίας στο μεταλλείο των Μαύρων Πετρών μέχρι τις 28 Απριλίου 2004. Εφ’όσον αυτό δε συνέβη, η Κυβέρνηση είχε από το νόμο την υποχρέωση να αντιστρέψει την πώληση ώστε να μεταλλεία να επιστρέψουν στην ιδιοκτησία του Δημοσίου.
Με την υπογραφή της ΚΥΑ που σηματοδοτεί την έναρξη της παραγωγικής διαδικασίας, η Κυβέρνηση παραδίδει όλη τη ΒΑ Χαλκιδική στους «ύποπτους» επενδυτές της επιλογής του κ.Πάχτα, χωρίς το Ελληνικό Δημόσιο να εισπράξει ούτε ένα ευρώ. Παράλληλα, απεμπολώντας το νόμιμο δικαίωμα του Δημοσίου να πάρει πίσω τα μεταλλεία, χάνεται μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να απαλλαγεί η περιοχή από τον βρόγχο των μεταλλείων και να μπει επιτέλους σε αναπτυξιακή τροχιά. Έτσι, αυτή η Κυβέρνηση είναι εξίσου ένοχη με τις προηγούμενες για την απαξίωση, την περιβαλλοντική υποβάθμιση, τον οικονομικό μαρασμό και την υπανάπτυξη της περιοχής, που με τις επιλογές της διαιωνίζει.
Ως Βουλευτής, το 2002, ο Γιώργος Σαλαγκούδης μπήκε μαζί με τους κατοίκους της Στρατονίκης μπροστά στα ΜΑΤ που είχαν «στρατοπεδεύσει» στην πλατεία του χωριού και κατήγγειλε την «τρομοκρατία της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ ενάντια στη θέληση της τοπικής κοινωνίας».
Ως Υφυπουργός υπεύθυνος για θέματα ορυκτού πλούτου, το 2005, ο Γιώργος Σαλαγκούδης επιθεωρεί τις διμοιρίες των ΜΑΤ που είναι έτοιμες να επιβάλουν το Νόμο στους «χωριάτες» που τολμούν να αμφισβητούν τους «αναπτυξιακούς» σχεδιασμούς του.
Οι κάτοικοι της Στρατονίκης ετοιμάζουν ήδη την προσφυγή τους στο Συμβούλιο Επικρατείας, με τη βεβαιότητα ότι το Ανώτατο Δικαστήριο θα τους δικαιώσει.