Για να αποσπασουν τις πολυποθητες αδειες
Με μηνύσεις και προσφυγές επιδιώκουν πλέον οι δύο εταιρείες χρυσού της Θράκης να κάμψουν την αντίδραση της “απείθαρχης” τοπικής κοινωνίας και να εξασφαλίσουν τις πολυπόθητες εγκρίσεις.
Η “ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΗ ΘΡΑΚΗΣ” από τη μια, προσέφυγε στο Συμβούλιο Επικρατείας κατά των πέντε συναρμόδιων Υπουργείων επειδή δεν υπέγραψαν την Έγκριση Περιβαλλοντικών Όρων για το χρυσωρυχείο των Σαπών μέσα σε 90 μέρες, όπως ορίζει ο νόμος. Η υπόθεση θα εκδικαστεί στις 5 Μαϊου.
Η εταιρεία “ΧΡΥΣΩΡΥΧΕΙΑ ΘΡΑΚΗΣ” από την άλλη, προσέφυγε στα Διοικητικά Δικαστήρια κατά των Νομαρχών Έβρου και Ροδόπης επειδή οι δύο Νομάρχες αρνούνται να προβούν στη δημοσίευση προκήρυξης Οριστικής Παραχώρησης Μεταλλείου, όπως ορίζει το άρθρο 51 του Μεταλλευτικού Κώδικα. Οι υποθέσεις αυτές αφορούν δύο νέες εκτάσεις, πέραν της ήδη κατοχυρωμένης μεταλλευτικής ιδιοκτησίας της εταιρείας – μία στην παραλιακή ζώνη του Νομού Έβρου και μια στα Πετρωτά του Νομού Ροδόπης. Η εταιρεία τις θέλει για μεταλλευτική εκμετάλλευση και οι Νομάρχες, πιστοί στις ομόφωνες αποφάσεις των Νομαρχιακών Συμβουλίων και του συνόλου της κοινωνίας της Θράκης, αρνούνται να τις παραχωρήσουν.
Στο πλευρό των διωκόμενων Νομαρχών βρίσκονται σύσσωμοι οι δικηγορικοί σύλλογοι των δύο Νομών. Τα δικαστήρια είναι διοικητικά και δεν θα επιβληθούν ποινές. Η εταιρεία ζητά την «ακύρωση παράλειψης νόμιμης οφειλόμενης ενέργειας», ώστε να υποχρεωθούν οι Νομάρχες να προβούν στη δημοσίευση της προκήρυξης. Σύμφωνα με τη δικηγόρο των “Χρυσωρυχείων Θράκης”, “η δημοσίευση επιβάλλεται από το άρθρο 51 του Μεταλλευτικού Κώδικα, χωρίς να υπάρχει διακριτική αρμοδιότητα του Νομάρχη για το άν θα τη δημοσιεύσει ή όχι”.
Από την άλλη πλευρά, ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Ροδόπης, κ. Πεταλωτής, παραπέμπει στα άρθρα 24 & 1 του Συντάγματος τα οποία προβλέπουν την προστασία του περιβάλλοντος, τονίζοντας ότι: “Το σύνταγμα είναι νόμος αυξημένης τυπικής ισχύος σε σχέση με οποιοδήποτε μεταλλευτικό κώδικα ή άλλο νόμο”. Υπάρχει άλλωστε συγκεκριμένη Οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με την οποία “η Διοίκηση υποχρεούται να κάνει προεκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων σε οποιαδήποτε δραστηριότητα”. Αυτό απαιτεί την ύπαρξη περιβαλλοντικής μελέτης, την οποία η εταιρεία δεν έχει καταθέσει.
Η “Διανομαρχιακή Επιτροπή Αγώνα Ροδόπης-Έβρου κατά των χρυσωρυχείων” κάνει λόγο για απόπειρα ποινικοποίησης του αδιαπραγμάτευτου “ΟΧΙ” του λαού στα χρυσωρυχεία του θανάτου.
Η δίκη του Νομάρχη Ροδόπης, Άρη Γιαννακίδη, η οποία είχε οριστεί για τις 31 Μαρτίου, αναβλήθηκε για τις 22 Σεπτεμβρίου κατόπιν αιτήματος της υπεράσπισης του Νομάρχη, έτσι ώστε να συγκεντρωθούν επιπλέον στοιχεία και να καταστεί δυνατό να ασκηθεί δικονομική παρέμβαση από όλους τους φορείς του Νομού. Ο Νομάρχης Έβρου, Νίκος Ζαμπουνίδης, δικάστηκε στις 12 Ιανουαρίου στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αλεξανδρούπολης και η απόφαση αναμένεται σε περίπου ένα μήνα. Στη μεγαλειώδη συγκέντρωση που διοργάνωσε η Διανομαρχιακή Επιτροπή με την αφορμή της δίκης, πάνω από 4.000 πολίτες, βουλευτές, νομάρχες, δήμαρχοι και εκπρόσωποι τοπικών φορέων, ακόμα και ο Μητροπολίτης Αλεξανδρούπολης κ. Άνθιμος, διατράνωσαν για μια ακόμα φορά την απόλυτη αντίθεση του λαού της Θράκης σε τέτοιου είδους δραστηριότητες.
Οι δύο Νομάρχες δεν έπραξαν παρά το αυτονόητο – αυτό που επιβάλλει το Σύνταγμα και η εντολή που έλαβαν με την εκλογή τους. Όμως το “αυτονόητο” είναι “παράνομο” σύμφωνα με τον αποικιοκρατικής λογικής Μεταλλευτικό Κώδικα, ο οποίος έχει ένα και μόνο στόχο: να ανοίξει το δρόμο στην εκμετάλλευση των ορυκτών πόρων, εξαλείφοντας όλα τα πιθανά εμπόδια, απαγορεύοντας την ανάπτυξη άλλων δραστηριοτήτων και στερώντας τις τοπικές κοινωνίες από το δικαίωμα να επιλέξουν το μέλλον τους.
Αφού λοιπόν δεν απέδωσαν η προπαγάνδα και οι δημόσιες σχέσεις, οι μπακλαβάδες και τα τραπεζώματα, οι εταιρείες χρυσού πέρασαν από την τακτική “του καρότου” στην τακτική “του μαστιγίου”. Η εξέλιξη ήταν αναμενόμενη και βρήκε τους Θρακιώτες ενωμένους.