ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Όξινη απορροή από το μεταλλείο Ζοrtman Landusky το οποίο λειτούργησε από το 1979-1997, αλλά η ρύπανση του νερού θα συνεχιστεί στο διηνεκές
Ενώ τα αποθέματα γλυκού νερού μειώνονται, ένας αυξανόμενος αριθμός μεταλλευτικών εταιρειών προκαλούν ρύπανση των υδάτων που θα διαρκέσει για εκατοντάδες ή χιλιάδες χρόνια, σύμφωνα με νέα έκθεση που δημοσιεύθηκε πριν από λίγες μέρες.
Η έκθεση της οργάνωσης Earthworks αποκαλύπτει ότι κάθε χρόνο και στο διηνεκές, 40 υφιστάμενα μεταλλεία στις ΗΠΑ (χρυσού, χαλκού, ουρανίου) θα παράγουν κατ’ εκτίμηση 65 – 102 δισεκατομμύρια λίτρα ρυπασμένου νερού το χρόνο. Το κόστος επεξεργασίας αυτών των νερών θα φτάσει τα 67 δις δολάρια το χρόνο.
“Το μέγεθος του προβλήματος είναι τεράστιο, και αυξάνεται”, λέει η Bonnie Gestring, συγγραφέας της έκθεσης. (Και επειδή στους Αμερικανούς αρέσουν αυτού του είδους οι παρομοιώσεις, συμπληρώνει ότι αυτό είναι “αρκετό νερό για να γεμίσει 2 τρισεκατομμύρια μπουκάλια νερού, αρκετά για να φτάσεις στο φεγγάρι με μπουκάλια και να επιστρέψεις 54 φορές”).
Η διαχείριση μεταλλείων στο διηνεκές είναι ένα εθνικό δίλημμα που διαρκώς επιτείνεται καθώς προγραμματίζονται αρκετά νέα έργα εξόρυξης σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ωστόσο, η τεράστια και ολοένα μεγαλύτερη χρήση του νερού στα μεταλλεία έχει περάσει σχεδόν απαρατήρητη, λέει η έκθεση με τίτλο “Ρυπαίνοντας το Μέλλον. Πώς οι Μεταλλευτικές Εταιρείες Ρυπαίνουν τα Νερά του Έθνους μας στο Διηνεκές”.
Η έκθεση, αποκαλύπτει επίσης ότι τέσσερα μεταλλεία που σχεδιάζονται αυτό το διάστημα (δύο στην Αλάσκα, ένα στη Μινεσότα και ένα στη Μοντάνα) μπορούν να ρυπάνουν επιπλέον 60 δις λίτρα νερού το χρόνο, επίσης στο διηνεκές.
Η έκθεση χρησιμοποιεί ανάλυση κυβερνητικών στοιχείων για να καταδείξει, για πρώτη φορά, την εντυπωσιακή ποσότητα των αποθεμάτων νερού των ΗΠΑ που ρυπαίνται για πάντα από τα μεταλλεία. Η Gestring ορίζει το “διηνεκές” ως ρύπανση των υδάτων που θα συνεχιστεί για εκατοντάδες ή χιλιάδες χρόνια, ή για την οποία οι κρατικές υπηρεσίες δεν μπορούν να προβλέψουν πότε το νερό θα πληρεί τα πρότυπα ποιότητας χωρίς επεξεργασία.
“Η γεωργία, η ανάπτυξη της ενέργειας, οι Δήμοι και η άγρια ζωή ανταγωνίζονται για όλο και πιο περιορισμένους υδάτινους πόρους», λέει ο Gestring. “Η διαφορά είναι όταν αυτά τα μεταλλεία “χρησιμοποιούν” το νερό, το ρυπαίνουν για πάντα.”
Η κύρια αιτία της “διαρκούς ρύπανσης” είναι η όξινη απορροή μεταλλείων. Η εξόρυξη αποκαλύπτει θειούχα ορυκτά που παράγουν θειϊκό οξύ, το οποίο αναμιγνύεται με το νερό. Αυτή η εκροή όξινου νερό, γνωστή ως όξινη απορροή μεταλλείων, ρυπαίνει τους υδροφόρους ορίζοντες πόσιμου νερού, λίμνες και ρέματα, αγροτικές εκτάσεις, και τους βιοτόπους της άγριας ζωής. Επειδή η όξινη απορροή δεν μπορεί να σταματήσει, από τη στιγμή που θα ξεκινήσει θα πρέπει να γίνεται επεξεργασία του νερού μέχρι να εξαντληθούν τα οξεοπαραγωγά υλικά. Όπως αναγνωρίζεται από την κυβέρνηση στις άδειες εξόρυξης, αυτό μπορεί να διαρκέσει εκατοντάδες ή χιλιάδες χρόνια.
“Δεν υπάρχουν σήμερα μεταλλεία επιφανειακής (open pit) εξόρυξης που μπορούν να αποδείξουν ότι η όξινη απορροή μπορεί να σταματήσει αν συμβεί σε μεγάλη κλίμακα,” λέει ο Δρ Glenn Miller, καθηγητής περιβαλλοντικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο της Νεβάδα.
Το κόστος της επεξεργασίας αυτών των νερών ανέρχεται στο εντυπωσιακό νούμερο των 57 – 67 δις δολαρίων ετησίως και θα το επωμισθεί ο Αμερικανός φορολογούμενος αν η μεταλλευτική εταιρεία αδυνατεί ή δεν επιθυμεί να πληρώσει για να καθαρίσει το τοξικό χάος. Η μακροπρόθεσμη δημόσια οικονομική επιβάρυνση είναι τεράστια, καθώς οι φορολογούμενοι αναμένεται να πληρώσουν για αιώνες επεξεργασίας νερού – πολύ πέρα από την αναμενόμενη διάρκεια ζωής οποιασδήποτε μεταλλευτικής εταιρείας.
Καθώς οι ομοσπονδιακοί και πολιτειακοί κανονισμοί πολύ απλά δεν είναι εξοπλισμένοι για να αντιμετωπίσουν τις μακροχρόνιες συνέπειες στους υδατικούς πόρους, η Gestring είπε ότι απαιτούνται νέες πολιτικές για να εξασφαλιστεί η υπεύθυνη ανάπτυξη των ορυκτών πόρων και η προστασία από αποφάσεις που οδηγούν σε μόνιμες βλάβες στα νερά.
Το πλήρες άρθρο: 40 US Mines are Causing Water Pollution that Will Last for Centuries, Says New Report