Πώς η κάτοχος της τεχνολογίας flash smelting διαψεύδει και “αδειάζει” την ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ


“Η δική μας μελέτη έχει την έγκριση της Outokumpu”.
“Έχουμε την έγγραφη διαβεβαίωση της κατασκευάστριας εταιρείας Outokumpu ότι πράγματι αυτό (σ.σ. η μεταλλουργία flash smelting) μπορεί να κατασκευαστεί”.

Αυτά δηλώνει σε ραδιόφωνα και τηλεοπτικούς σταθμούς ο Αντιπρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Ελληνικός Χρυσός κ. Μιχάλης Θεοδωρακόπουλος.

Η κατασκευή και λειτουργία εργοστασίου μεταλλουργίας που θα παράγει χρυσό, άργυρο και χαλκό σε καθαρή μεταλλική μορφή από τα μεταλλεία Ολυμπιάδας και Σκουριών της Χαλκιδικής, αποδίδοντας ουσιαστικά φορολογικά έσοδα στα δημόσια ταμεία είναι ο στόχος της σύμβασης της Ελληνικός Χρυσός με το Ελληνικό Δημόσιο και του Επενδυτικού Σχεδίου της Ελληνικός Χρυσός που κατατέθηκε σε εφαρμογή της σύμβασης αυτής. Όπως όμως καταγγέλλει εδώ και δύο χρόνια το «Παρατηρητήριο», η μέθοδος μεταλλουργίας που αδειοδοτήθηκε περιβαλλοντικά με την ΚΥΑ 201745/2011 είναι μια ΑΠΑΤΗ η οποία καθιστά αδύνατη την υλοποίηση του στόχου της σύμβασης και οδηγεί το επενδυτικό σχέδιο σε αδιέξοδο [1].

Αποκαλύπτουμε εδώ τι λέει για τα σχέδια της Ελληνικός Χρυσός η ίδια η κάτοχος της τεχνολογίας flash smelting, η Φινλανδική εταιρεία Outotec (και όχι Outokumpu: η Outotec αποσπάστηκε από την παλιά Outokumpu το 2007 και είναι πλέον μία ανεξάρτητη εταιρεία υπηρεσιών παροχής τεχνολογίας στην εξορυκτική και μεταλλουργική βιομηχανία).

Διαβάστε πώς η φημισμένη διεθνώς εταιρεία “αδειάζει” τον κ Θεοδωρακόπουλο και την εταιρεία του αποκαλύπτοντας ότι όλη η «επένδυση» είναι μια απάτη. Η Ελληνικός Χρυσός δεν είχε ποτέ την πρόθεση να τηρήσει τη σύμβασή της με το Ελληνικό Δημόσιο. Δεν είχε ποτέ την πρόθεση να κατασκευάσει και να λειτουργήσει εργοστάσιο μεταλλουργίας χρυσού, όπως απαιτεί η σύμβαση. Δεν είχε ποτέ την πρόθεση να αποδώσει τους νόμιμους  φόρους για τα κέρδη των τουλάχιστον 13 δις ευρώ,  που θα αποκομίσει ξεκοιλιάζοντας τη Χαλκιδική.

Την απάτη αποκάλυψε στο εξωτερικό, μία μόλις εβδομάδα μετά την υπογραφή της Απόφασης Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (ΑΕΠΟ) της «επένδυσης» από τον Υπουργό ΠΕΚΑ Γ. Παπακωνσταντίνου, η ίδια η European Goldfields, μητρική εταιρεία τότε της Ελληνικός Χρυσός.

Και μετά από αυτό, εμείς δεν χρειάζεται να πούμε τίποτα άλλο.

Η εξαφάνιση της μεταλλουργίας

Ζητούμε συγγνώμη από τους αναγνώστες για την τεχνική ορολογία αλλά δεν γίνεται διαφορετικά… Έχουμε κάνει κάθε δυνατή προσπάθεια απλοποίησης.

OlympiasReport43-10114_07_11_final (2) (dragged)Στις 14.7.2011, μία εβδομάδα μετά την ΑΕΠΟ (7.7.2011), αναρτήθηκε στο site της European Goldfields η Τεχνική Έκθεση Έργου Ολυμπιάδας (Technical Report on the Olympias Project). Η Τεχνική Έκθεση βρίσκεται ακόμα αναρτημένη στο site  της Eldorado Gold [2]. Kαι είναι πολύ αποκαλυπτική.

Εκεί η κάτοχος της τεχνολογίας (know how) του flash smelting, Outotec, δηλώνει καθαρά ότι η μεταλλουργική μέθοδος που ενέκρινε η Ελληνική Διοίκηση για το μεγαλύτερο πρόγραμμα αξιοποίησης ορυκτού πλούτου στη χώρα απλά ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.

Στη σελ. 69 περιγράφεται η συνεργασία που είχε η Οutotec με την Ελληνικός Χρυσός για το θέμα της μεταλλουργίας. Στις αρχές του 2006 η Outotec παρέδωσε στην Ελληνικός Χρυσός μια προμελέτη σκοπιμότητας για τη χρήση της μεθόδου flash smelting στην επεξεργασία ΜΟΝΟ των χρυσοφόρων πυριτών Ολυμπιάδας. Σε αυτή την προμελέτη  βασίστηκε το Επενδυτικό Σχέδιο που υπέβαλε η Ελληνικός Χρυσός τον Ιανουάριο 2006. Η Διεύθυνση Μεταλλευτικών και Βιομηχανικών Ορυκτών / Τμήμα Α’ του τότε Υπουργείου Ανάπτυξης που εξέτασε το Επενδυτικό Σχέδιο δεν το ενέκρινε ΟΡΙΣΤΙΚΑ, επισημαίνοντας ΉΔΗ ΑΠΟ ΤΟ 2006 ότι «η τεκμηρίωση της πυρομεταλλουργικής μεθόδου κατεργασίας των συμπυκνωμάτων δεν είναι επαρκής» [3].

Και συνεχίζει η Τεχνική Έκθεση:

“Μετά από επιπλέον δοκιμές και συζητήσεις με την Ελληνικός Χρυσός, η διαδικασία εξελίχθηκε περαιτέρω από την αρχική ιδέα, με τις βασικές αλλαγές να είναι:
– Η ταυτόχρονη επεξεργασία του συμπυκνώματος των χρυσοφόρων πυριτών Ολυμπιάδας μαζί με το συμπύκνωμα χαλκού ώστε να αυξηθεί η ανάκτηση χαλκού στη φάση της μάτας […]
Η αφαίρεση του εργοστασίου πολυτίμων μετάλλων έτσι ώστε το ΤΕΛΙΚΟ ΠΡΟΪΟΝ να είναι ένα χρυσοφόρο συμπύκνωμα που θα προκύψει από την μάτα της καμίνου ακαριαίας τήξης“.

EG flash

Αμέσως μετά παρατίθενται οι κύριες μονάδες της επεξεργασίας που ανέπτυξε η Outotec σύμφωνα με τις οδηγίες της Ελληνικός Χρυσός. Η επεξεργασία σταματά στην “εκχύλιση της μάτας και την παραγωγή συμπυκνώματος χρυσού”. Εργοστάσιο για την παραγωγή καθαρών μετάλλων που είναι ο εκ της σύμβασης στόχος της «επένδυσης» δεν υπάρχει! (στο εξωτερικό, γιατί εντός Ελλάδος ακόμα υπάρχει και «όποιος έχει τα κότσια» ας το αμφισβητήσει, όπως λέει και ο κ. Θεοδωρακόπουλος [4]).

OlympiasReport2

Είναι ξεκάθαρη πια μετά από αυτό το δημοσιευμένο στοιχείο η εξαπάτηση του Ελληνικού Δημοσίου από την Ελληνικός Χρυσός. Η εταιρεία υπέβαλε το 2010 προς έγκριση μια ΜΠΕ που περιλάμβανε μεταλλουργική επεξεργασία των συμπυκνωμάτων Ολυμπιάδας και Σκουριών με τελικά προϊόντα καθαρά μέταλλα. Όμως την ίδια στιγμή η ίδια η Ελληνικός Χρυσός δεν είχε δώσει καμία εντολή στην δικαιούχο της τεχνολογίας εταιρεία Outotec να σχεδιάσει εργοστάσιο πολυτίμων μετάλλων, αλλά να αναπτύξει τη διαδικασία μόνο μέχρι την παραγωγή ενός ενδιάμεσου προϊόντος (συμπυκνώματος) και όχι χρυσού και χαλκού.

Αποδεικνύεται ότι η εταιρεία άλλα έλεγε στους ιθαγενείς στο εσωτερικό και άλλα στα χρηματιστήρια στο εξωτερικό. Στην Ελλάδα έλεγαν ψέμματα στους πάντες: στους κατοίκους, στις υπηρεσίες αλλά και και στο Συμβούλιο Επικρατείας το οποίο οδήγησαν συνειδητά και εσκεμμένα σε μια λανθασμένη απόφαση που πλήττει σοβαρά το κύρος του. Στην πραγματικότητα, πριν από τη σύνταξη της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, η Eλληνικός Χρυσός είχε ήδη λάβει την επενδυτική απόφαση να παραβεί τη σύμβαση και το νόμο 3220/2014 και να μην κατασκευάσει εργοστάσιο μεταλλουργίας.

Εν τέλει, η ΚΥΑ 201745/2011 Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων βασίστηκε ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στις διαβεβαιώσεις της Ελληνικός Χρυσός ότι το μεταλλουργικό κομμάτι της μελέτης είχε την έγκριση και τη σφραγίδα της Φινλανδικής Outotec. Όμως η παράγραφος της ΜΠΕ που αφορά στη “Μονάδα Ανάκτησης Μετάλλων” (σελ. 5.5-19) ΔΕΝ έχει την έγκριση της Outotec, της οποίας oι δοκιμές έφτασαν μόνο μέχρι την εκχύλιση της μάτας και αυτό το βεβαιώνει, ένα ολόκληρο χρόνο μετά την ΚΥΑ, η ίδια η Outotec!

Η European Goldfields, σχολιάζοντας στην Τεχνική Έκθεση του Ιουλίου 2011 τη δουλειά της Outotec, διαψεύδει επίσης τον ισχυρισμό της θυγατρικής της Ελληνικός Χρυσός ότι η μέθοδος flash smelting είχε δοκιμαστεί «σε βιομηχανική κλίμακα και μάλιστα με τους πυρίτες της Ολυμπιάδας» [5]. Σύμφωνα με :

“H Outotec έχει εκτελέσει μίνι πιλοτικής κλίμακας πυρομεταλλουργικές δοκιμές και εργαστηριακής κλίμακας υδρομεταλλουργικές δοκιμές […]. Το flash smelting όπως (πρόκειται να) εφαρμοστεί για την επεξεργασία συμπυκνωμάτων αρσενοπυρίτη/πυρίτη είναι μια νέα εφαρμογή της τεχνολογίας και είναι ακόμα βασικά στο στάδιο της έρευνας και ανάπτυξης. Η Outotec έχει δηλώσει ότι απαιτούνται περισσότερες συνεχείς δοκιμές πιλοτικής κλίμακας. Εφ’όσον οι δοκιμές αποδείξουν ότι η μέθοδος είναι τεχνικά βιώσιμη και παρέχει τα απαραίτητα κριτήρια σχεδιασμού της διαδικασίας, τότε μπορούν να γίνουν βασικές μελέτες λεπτομερούς σχεδιασμού και ακριβής κοστολόγηση, ώστε να παραχθεί μια οικονομοτεχνική μελέτη. Έτσι θα γίνει δυνατή η λήψη μιας επενδυτικής απόφασης και εφ’όσον αυτή είναι θετική, θα ολοκληρωθεί ο λεπτομερής σχεδιασμός και η εφαρμογή του έργου.”

Όποιος έχει ξαναδιαβάσει τέτοιου είδους εκθέσεις καταλαβαίνει αμέσως ότι, με όλα τα «εαν» και τα «εφ’όσον», αυτό που λέει ουσιαστικά η Οutotec είναι: «αυτό το πράγμα δεν θα γνωρίζουμε αν γίνεται αν δεν το δοκιμάσουμε σε μεγάλη κλίμακα»… Η εφαρμογή της τεχνολογίας flash smelting που περιγράφεται παραπάνω είναι σε τόσο πρώιμο στάδιο (η μίνι πιλοτική δοκιμή γίνεται εντός του εργαστηρίου και ασφαλώς δεν είναι ημιβιομηχανική), ώστε δεν είναι δυνατόν με τα μέχρι σήμερα ερευνητικά δεδομένα να ληφθεί συγκεκριμένη επενδυτική απόφαση, πόσο μάλλον να γίνει πλήρης μελέτη εφαρμογής και κοστολόγηση. Και στην Ελλάδα είχε ήδη εγκριθεί, παρά την αντίδραση της αρμόδιας τεχνικής υπηρεσίας!

Μονομερής και παράνομη τροποποίηση του Επενδυτικού Σχεδίου

Η οικονομική ανάλυση της “επένδυσης” που βρίσκεται στη σελ. 76 της ίδιας Τεχνικής Έκθεσης είναι επίσης πολύ ενδιαφέρουσα. Η ανάλυση γίνεται στη βάση της πώλησης χρυσοφόρων συμπυκνωμάτων (που η Outotec, κατ’εντολή της Ελληνικός Χρυσός, σχεδίασε να είναι το τελικό προϊόν) και όχι καθαρών μετάλλων (όπως απαιτεί η σύμβαση, ο κυρωτικός της νόμος, και η ΚΥΑ):

“Πρέπει να σημειωθεί οτι η οικονομική ανάλυση που περιλαμβάνεται σε αυτήν την έκθεση έχει γίνει στη βάση της πώλησης χρυσοφόρων συμπυκνωμάτων […].
“Η European Goldfields έχει υποβάλει μια ΜΠΕ η οποία περιλαμβάνει ένα εργοστάσιο χρυσού που θα χρησιμοποιεί τη μέθοδο της ακαριαίας τήξης για την επεξεργασία των χρυσούχων συμπυκνωμάτων πυρίτη/αρσενοπυρίτη, όταν το μεταλλείο θα βρίσκεται σε πλήρη ανάπτυξη. Είναι πρόθεση της εταιρείας να διερευνήσει τη βιωσιμότητα αυτής της παραγωγικής διαδικασίας με μελλοντικές δοκιμές και μελέτες εφαρμογής… Το σημερινό επίπεδο δοκιμών και μελετών της ακαριαίας τήξης για αυτή την εφαρμογή δεν παρέχει το κεφαλαιακό και λειτουργικό κόστος με αρκετή ακρίβεια ώστε να μπορεί να περιληφθεί σε αυτή την εκτίμηση…”

Είναι ολοφάνερο για ποιο λόγο η Εuropean Goldfields περίμενε να δημοσιοποιήσει την Τεχνική Έκθεση ΜΕΤΑ την ΑΕΠΟ. Το «έργο Ολυμπιάδας» που περιγράφεται σε αυτήν είναι τελείως διαφορετικό από αυτό που είχε εγκριθεί μόλις μια εβδομάδα νωρίτερα, αφού δεν περιλαμβάνει το βασικότερο κομμάτι του που είναι η μεταλλουργία. Με άλλα λόγια, η Ελληνικός Χρυσός έχει μονομερώς, παράνομα, σιωπηρά και χωρίς τη δέουσα γνωστοποίηση στο Ελληνικό Δημόσιο, τροποποιήσει το Επενδυτικό της Σχέδιο, αφαιρώντας εντελώς τη μονάδα μεταλλουργίας.

Ο σχεδιασμός της εταιρείας εξαρχής ήταν να πουλάει τα χρυσοφόρα συμπυκνώματα ως πρώτη ύλη λιπασμάτων στην Κίνα, γνωρίζοντας και την αδυναμία του κράτους να φορολογήσει τον περιεχόμενο χρυσό που φυγαδεύεται μέσα σε αυτά, αποφεύγοντας την επένδυση κεφαλαίου που απαιτεί η μεταλλουργία (διπλάσια από την σήμερα υλοποιούμενη) αλλά και την πληρωμή οποιωνδήποτε φόρων ή δικαιωμάτων στο Ελληνικό Δημόσιο.

To Yπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, που πλέον είναι ενήμερο για όλα αυτά, τι έχει σκοπό να κάνει για να προασπίσει το δημόσιο συμφέρον αλλά και τη Χαλκιδική όπου πλέον η εταιρεία έχει προκαλέσει τρομακτική καταστροφή, μερικώς μη αναστρέψιμη, χωρίς όφελος για την οικονομία μας;

Θα το συζητήσουμε σε άλλη ανάρτηση…

_________

Αναφορές:

[1] Η Απάτη της Μεταλλουργίας Flash Smelting Αντί δημοσίου οφέλους, καταλήστευση δημόσιου πλούτου και φυγάδευση αφορολόγητων κερδών € 13,68 δις.

[2] http://www.eldoradogold.com/assets/europe/projects/olympias/ στο κάτω μέρος της σελίδας.

[3] ΔΙΜΕΒΟ/ΥΠΕΚΑ, Επιστολή προς την Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.Μ.Β.Χ., 27.3.2006.

[4] Συνέντευξη Μ. Θεοδωρακόπουλου, διευθύνοντος συμβούλου της Ελληνικός Χρυσός, στον ALPHA96.5, 13.2.2015.

[5] Ελληνικός Χρυσός, “ΑΠΑΝΤΗΤΙΚΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΕΠΙ ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΟΥ ΤΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΤΙΘΕΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΚΦΡΑΣΜΕΝΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗΣ ΤΟΥ” 11.03.2011


12 απαντήσεις στο “Πώς η κάτοχος της τεχνολογίας flash smelting διαψεύδει και “αδειάζει” την ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ”

  1. Οι εργάτες της «Ελληνικός» Χρυσός διαδηλώνουν έξω από το ΥΠΕΧΩΔΕ.
    Ως γνωστόν, το αρσενικό στο νερό της περιοχής το έριχνε αυτοπροσώπως ο εμίρης του Κατάρ και οι μεγαλομέτοχοι της Eldorado. Νόμος ειναι το δίκιο του εργάτη.

    http://olympia.gr/2015/03/11/%CE%BF%CE%B9-%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%AC%CF%84%CE%B5%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82-%CF%87%CF%81%CF%85%CF%83%CF%8C%CF%82-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B4/

  2. ο Λουφαζάνης την “παραγωγική ανασυγκρότηση”, τρίζουν τα κόκκαλα του Μπάτση. Παραγωγική ανασυγκρότηση εντός ΕΕ..

  3. Η ΛΑΡΚΟ ΣΕ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ: ΚΕΡΔΟΦΟΡΙΑ Ή ΖΗΤΙΑΝΙΑ

    Μία έκθεση που μόλις κυκλοφόρησε

    Η έκθεση «Annual Survey of Mining Companies» (1) παρουσιάζει τα αποτελέσματα του 2014 για την ετήσια έρευνα του Ινστιτούτου Fraser για τις εταιρείες έρευνας και εξόρυξης μεταλλευμάτων. Η έρευνα είναι μια προσπάθεια να αξιολογηθεί το πώς τα κοιτάσματα, από γεωλογικής και μεταλλευτικής άποψης, και παράγοντες της δημόσιας πολιτικής, όπως η φορολογία και η ρυθμιστική αβεβαιότητα, επηρεάζουν τις επενδύσεις στον τομέα της έρευνας και της μεταλλευτικής δραστηριότητας. Με βάση τις απαντήσεις, ταξινομήθηκαν επαρχίες, πολιτείες και κράτη ανάλογα με τον βαθμό κατά τον οποίον οι παράγοντες της δημόσιας πολιτικής ενθαρρύνουν ή αποθαρρύνουν τις επενδύσεις.
    Η έκθεση δίδει ένα συνολικό Δείκτη Ελκυστικότητας των επενδύσεων, σύμφωνα με τον οποίο η Ελλάδα κατατάσσεται στην 111η θέση σε σύνολο 122 κρινομένων (111/122) αποφεύγοντας για λίγο να συμπεριληφθεί στην κακόφημη τελευταία δεκάδα. Η θέση αυτή για το 2014 αποτελεί σημαντική υποχώρηση σε σχέση με το 2013, πότε η Ελλάδα ήταν 84η σε σύνολο 112 χωρών (84/112).
    Για να αντιληφθούμε τους λόγους αυτής της δυσμενούς κατάταξης, θα πρέπει να δούμε τους επιμέρους δείκτες που συνθέτουν τον συνολικό δείκτη. Ένας τέτοιος είναι ο Δείκτης Πολιτικής Αντίληψης, ο οποίος μετρά τις επιπτώσεις της κυβερνητικής πολιτικής από τη στάση της απέναντι στις επενδύσεις στον τομέα της έρευνας και της μεταλλευτικής δραστηριότητας. Στον δείκτη αυτόν δεν έχουμε μια ιδιαίτερα κακή θέση: 82/122, βελτιωμένοι ελαφρά σε σχέση με το 2013 (89/112).
    Ένας άλλος πολύ σημαντικός είναι ο Δείκτης για το Δυναμικό Μεταλλείας με Βέλτιστες Πρακτικές,
    βαθμολογία για τη γεωλογική ελκυστικότητα μιας περιοχής. Με άλλα λόγια, οι ερωτηθέντες κλήθηκαν να βαθμολογήσουν την ελκυστικότητα της Ελλάδας σχετικά με το “καθαρό” δυναμικό της σε μεταλλεύματα, ανεξάρτητα από τυχόν περιορισμούς πολιτικής. Δυστυχώς εδώ “πατώσαμε”, 119/122, κατάταξη πολύ κατώτερη εκείνης του 2013 (66/112) αλλά όμοια με εκείνη του 2012 (96/ 96).

    Αλήθεια δεν έχουμε κοιτάσματα για εκμετάλλευση;

    Το τελευταίο συμπέρασμα της Έκθεσης δεν είναι απολύτως αληθές. Κατ΄ αρχήν, οι ξένοι επενδυτές, λόγω της γνωστής αντίθεσης της κοινής γνώμης προς την μεταλλευτική δραστηριότητα, απέφευγαν την Ελλάδα και έτσι δεν πραγματοποιήθηκε αξιόλογη μεταλλευτική έρευνα, η οποία, πιθανόν, να έδινε κάποιο κοίτασμα που θα «ακουγόταν» διεθνώς. Η χώρα λοιπόν περιέπεσε σε μεταλλευτική αφάνεια, γεγονός το οποίο αντανακλάται στις γνώμες που συνοψίζει η έκθεση του Ινστιτούτου Fraser.
    Παράλληλα, οι εγχώριες εταιρείες που έκαναν μεταλλευτική έρευνα είτε έκλεισαν (Λιπασμάτων, Σκαλιστήρης) είτε περιόρισαν σημαντικά αυτή την δραστηριότητα. Επίσης έκλεισε η ΓΕΜΕΕ και συρρικνώθηκε σημαντικά το ΙΓΜΕ.
    Η μέχρι τώρα έρευνα έχει καταδείξει την ύπαρξη στην Ελλάδα αρκετών εκμεταλλεύσιμων κοιτασμάτων, διαφόρου μεταλλοφορίας, περιορισμένου όμως μεγέθους εκτός ορισμένων εξαιρέσεων. Σε αυτές τις εξαιρέσεις ανήκουν τα φτωχά νικελιούχα κοιτάσματα της ΛΑΡΚΟ, τα οποία αποτέλεσαν, κατά καιρούς, αντικείμενο ζωηρού ενδιαφέροντος εκ μέρους κορυφαίων μεταλλευτικών – μεταλλουργικών εταιρειών, παγκόσμιας εμβέλειας, όπως έχω αναφέρει σε παλαιότερη ανάρτησή μου (2).

    Η Ελλάδα είναι πλούσια σε πτωχά νικελιούχα κοιτάσματα

    Μετά από μισό αιώνα λειτουργίας, το πυρομεταλλουργικό εργοστάσιο της Λάρυμνας έκλεισε τον κύκλο της «ζωής» του λόγω πτώσης της ποιότητος των κοιτασμάτων και αύξησης του κόστους λειτουργίας, ιδιαίτερα εκείνου της ενέργειας. Δεν υπάρχουν πλέον κοιτάσματα με περιεκτικότητα τουλάχιστον 1,5% Νi, με την οποία το πυρομεταλλουργικό εργοστάσιο της Λάρυμνας θα μπορούσε να επιβιώσει με τις σημερινές τιμές του μετάλλου (14.000 $/t). Αξίζει να σημειωθεί ότι η τιμή αυτή αποτελεί και τον μέσον όρο των εκτιμήσεων διαφόρων αναλυτών σχετικά με την μακροχρόνια τιμή του μετάλλου.
    Αντίθετα, υπάρχουν εκατοντάδες εκατομμύρια τόνων πτωχών νικελιούχων μεταλλευμάτων (0.6-0.9% Ni), τα οποία είναι αδύνατο να εκκαμινευθούν στο εργοστάσιο της Λάρυμνας.

    Είναι τα πτωχά νικελιούχα κοιτάσματα εκμεταλλεύσιμα ;

    Η απάντηση είναι: σαφώς ΝΑΙ και με κόστος το μισό της τρέχουσας τιμής του μετάλλου χρησιμοποιώντας την υδρομεταλλουργική μέθοδο που αναπτύχθηκε στο Ε.Μ. Πολυτεχνείο. Το θέμα έχει αναλυθεί σε προηγούμενη δημοσίευσή μου (2) και εδώ θα περιοριστώ να αναφέρω τις δοκιμές και τις μελέτες που κατέληγαν πάντα στα ίδια συμπεράσματα:
    1. Εργαστηριακές δοκιμές και ανάπτυξη της υδρομεταλλουργικής μεθόδου στο Ε.Μ. Πολυτεχνείο (1987-1992). Παρουσίαση (1998) Μελέτης Σκοπιμότητος, επιπέδου Bankable Feasibility Study, στα στελέχη της ΛΑΡΚΟ και την διεθνή επιστημονική κοινότητα.
    2. Εκτέλεση από την εταιρεία Western Mining Corporation (5η Μεταλλουργία σε παγκόσμια κατάταξη το 1999) δικών της εργαστηριακών δοκιμών με την μέθοδο του Ε.Μ. Πολυτεχνείου και σύνταξη Επιχειρηματικού Σχεδίου προς απόκτηση της τότε παραπαίουσας ΛΑΡΚΟ (3), προσπάθεια η οποία έπεσε στο κενό (1999).
    3. Εκτέλεση εργαστηριακών δοκιμών της ΛΑΡΚΟ σε συνεργασία με την εταιρεία Hellenic Copper Mines της Κύπρου με την μέθοδο του Ε.Μ. Πολυτεχνείου και Μελέτης Σκοπιμότητος επιπέδου Bankable Feasibility Study (2009).
    4. Κατασκευή πιλοτικής μονάδας της υδρομεταλλουργικής του Ε.Μ. Πολυτεχνείου από το ΕΜΠ, σε συνεργασία με το ΙΓΜΕ και τη ΛΑΡΚΟ και χρηματοδότη το ΙΓΜΕ (2006). Η πιλοτική μονάδα κατασκευάσθηκε στις εγκαταστάσεις των μεταλλείων της ΛΑΡΚΟ. Την επιτυχή λειτουργία της μονάδας ακολούθησε επικαιροποιημένη Μελέτη Σκοπιμότητος (7).

    Και μετά τι έγινε;

    Από τα παραπάνω φαίνεται ότι η υδρομεταλλουργική μέθοδο που αναπτύχθηκε στο Ε.Μ. Πολυτεχνείο για τους ελληνικούς φτωχούς νικελιούχους λατερίτες της ΛΑΡΚΟ ήταν πολλαπλά τεκμηριωμένη από επιστημονικής, τεχνικής και οικονομικής πλευράς και το σημαντικότερο ήταν ότι δεν απαιτείτο ποσό μεγαλύτερο των €200. εκ. για την επένδυση, η οποία θα δημιουργούσε μια κερδοφόρα παραγωγική μονάδα δυναμικότητας ίσης με εκείνην της Λάρυμνας. Και βέβαια τίποτα δεν έγινε. Ενδιαφέρον για την κατανόηση της κατάστασης που επικρατεί εντός της ΛΑΡΚΟ σε σχέση με τη υδρομεταλλουργία είναι δύο γεγονότα:
    α. Η πιλοτική μονάδα της υδρομεταλλουργίας, αντί να προστατευτεί και να επιδεικνύεται, θάφτηκε κάτω από πολλούς τόνους μπάζων. Έτσι, τα τεκμήρια επιτυχίας της υδρομεταλλουργίας εξαφανίστηκαν.
    β. Όταν, προ ολίγων μηνών, ο αντιπρόεδρος της Εταιρείας θέλησε να διερευνήσει τη διέξοδο της υδρομεταλλουργίας, ζήτησε να δει μια Μελέτη Σκοπιμότητος. Περιέργως, δεν υπήρχε κάποιο αντίγραφο εντός της Εταιρείας και έτσι ζητήθηκε αντίγραφο από τον εξωτερικό συντάκτη.

    Και τώρα τί γίνεται;

    Ότι γινόταν πάντα. Καταρχήν, φωνάζουμε για φτηνό ρεύμα (4) ζητώντας, εμμέσως πλην σαφώς, μια τιμή μεταξύ 25 και 35 €/MWh, όταν είναι γνωστό ότι η χαμηλού κόστους λιγνιτική MWh κοστίζει στην ΔΕΗ 60 €/MWh (5). Η τελευταία τιμή μάλιστα αναφέρεται στο 2012 – σήμερα είναι μεγαλύτερη. Εδώ τίθεται το ερώτημα για το ποιός θα πληρώνει αυτή την διαφορά, η οποία είναι κάποιες δεκάδες εκατομμύρια κάθε χρόνο. Η ΛΑΡΚΟ είχε βρει τη λύση. Απλώς πλήρωνε όσα μπορούσε με αποτέλεσμα τα συσσωρευμένα χρέη προς τη ΔΕΗ να ανέρχονται σε 150-200 εκ.€ (ανάλογα με την πηγή πληροφόρησης).
    Με τις τιμές του Ni των τελευταίων ημερών είναι αμφίβολο το εάν η ΔΕΗ θα εισπράττει κάτι από την ΛΑΡΚΟ.
    Μέχρι πρότινος, υπήρχε η δυνατότητα της αύξησης του μετoχικού Κεφαλαίου της εταιρείας, η οποία όμως εξέλιπε. Οι αυξήσεις κεφαλαίου και οι εγγυήσεις του Δημοσίου ανέρχονται συνολικά σε 136 εκατ. ευρώ. Η ΛΑΡΚΟ πρέπει τώρα να επιστρέψει το ποσό εντόκως, ώστε να αμβλυνθούν οι στρεβλώσεις του ανταγωνισμού που προκλήθηκαν από την ασύμβατη ενίσχυση, αναφέρει σε σχετική ανακοίνωση η Κομισιόν (6).

    Συμπεράσματα

    Μετά από μισό αιώνα λειτουργίας, το πυρομεταλλουργικό εργοστάσιο της Λάρυμνας έκλεισε τον κύκλο της «ζωής» του λόγω πτώσης της ποιότητος των κοιτασμάτων και αύξησης του κόστους λειτουργίας, ιδιαίτερα εκείνου της ενέργειας.
    Είναι επίσης σαφές ότι το τελευταίο χρονικό διάστημα η ΛΑΡΚΟ λειτουργεί ουσιαστικά χρηματοδοτούμενη από την ΔΕΗ (τελικά από τον έλληνα καταναλωτή ρεύματος).
    Κάποιος, όμως, θα πρέπει να εξηγήσει γιατί είναι προτιμότερο αυτή η χρηματοδότηση να κατευθύνεται στο «ζόμπι» και όχι στην κατασκευή νέας κερδοφόρου εγκατάστασης, η οποία θα διατηρήσει επί μακρόν τις τόσο σημαντικές θέσεις εργασίας.

    ΑΝΑΦΟΡΕΣ

    1. Taylor Jackson (2015), Annual Survey of Mining Companies, Survey Director: Kenneth P. Green, FRASER INSTITUTE, Canada
    2. Λεονάρδος Μάριος (2013), ΛΑΡΚΟ & ΤΑΙΠΕΔ : ΜΑΥΡΗ ΚΑΤΑΧΝΙΑ, http://www.capital.gr/news.asp?id=1842589
    3. Χριστοδουλάκης Α. «Χάνεται το κλειδί της κερδοφορίας για τη ΛΑΡΚΟ» ΤΟ ΒΗΜΑ, 6/5/2000, http://www.tovima.gr/PrintArticle/?aid=122053
    4. Φλουδόπουλος Χ., Γιατί η ΛΑΡΚΟ δεν υπογράφει σύμβαση με τη ΔΕΗ, 18/2/2015, http://www.capital.gr/Articles.asp?id=2232599
    5. ΔΕΗ Α.Ε. «Μελέτη της Booz για τη σύγκριση του κόστους παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από λιγνίτη στην Ευρώπη» https://www.dei.gr/el/i-dei/kentro-tupou/deltia-tupou/-deltia-tupou-2014/iounios-2014/i-deikentro-tupoudeltia-tupoudeltia-tupou-2014ioun
    6. ΤΟ ΒΗΜΑ: ΛΑΡΚΟ: Καλείται να επιστρέψει κρατικές ενισχύσεις €136 εκατ. Σύμφωνα με απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=580895&wordsinarticle=%CE%9B%CE%91%CE%A1%CE%9A%CE%9F%3b136%3b%CE%B5%CE%BA
    7. Ε.Μ. Πολυτεχνείο, Pilot Scale Heap Leach Laterite Test by the HELLAS Method, http://www.hydrometallurgy.metal.ntua.gr/Laterite%20Project.htm

    ΜΑΡIΟΣ ΛΕΟΝΑΡΔΟΣ
    Δρ Μηχαvικός Μεταλλείωv – Μεταλλoυργός Ε.Μ.Π. / MSc Imperial College
    Κατά τα τελευταία οκτώ έτη διετέλεσε Διευθυντής Σχεδιασμού και απόδοσης των Ορυχείων της ΔΕΗ Α.Ε.

  4. […] δεν θα φτάσει ούτε τους 1.300, διότι η εταιρεία αφαίρεσε από μόνη της τη ΜΕΤΑΛΛΟΥΡΓΙΑ από την «επένδυσ… (135 άτομα), ενώ δε φαίνεται να είναι στα σχέδιά της ούτε […]

  5. […] υπάρχουν. Υπάρχει κι άλλο ένα προβληματάκι: ότι η ίδια η κάτοχος της τεχνολογίας flash smelting, η Φινλανδική Outotec δι…, [6] βεβαιώνοντας ότι οι μόνες δοκιμές που έκανε ήταν σε […]

  6. […] υπάρχουν.Υπάρχει κι άλλο ένα προβληματάκι: ότι η ίδια η κάτοχος της τεχνολογίας flash smelting, η Φινλανδική Outotec δι…, [6] βεβαιώνοντας ότι οι μόνες δοκιμές που έκανε ήταν σε […]

  7. […] υπάρχουν. Υπάρχει κι άλλο ένα προβληματάκι: ότι η ίδια η κάτοχος της τεχνολογίας flash smelting, η Φινλανδική Outotec δι…, [6] βεβαιώνοντας ότι οι μόνες δοκιμές που έκανε ήταν σε […]

  8. […] ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΓΚΡΙΣΗ ΜΟΝΑΔΑΣ ΜΕΤΑΛΛΟΥΡΓΙΑΣ ΧΑΛΚΟΥ-ΧΡΥΣΟΥ. Το ΜΕΙΖΟΝ θέμα από το οποίο εξαρτάται το δημόσιο όφελος από την “επένδυση”. Η έγκριση δεν δίνεται γιατί η μέθοδος που περιβαλλοντικά αδειοδοτήθηκε δεν μπορεί να εφαρμοστεί (δείτε εδώ). Η Εldorado μόνο για τους τύπους τη ζητάει αυτή την έγκριση γιατί στην πραγματικότητα ποτέ δεν είχε σκοπό να κατασκευάσει μεταλλουργία χρυσού (δείτε εδώ). […]

  9. […] ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΓΚΡΙΣΗ ΜΟΝΑΔΑΣ ΜΕΤΑΛΛΟΥΡΓΙΑΣ ΧΑΛΚΟΥ-ΧΡΥΣΟΥ. Το ΜΕΙΖΟΝ θέμα από το οποίο εξαρτάται το δημόσιο όφελος από την “επένδυση”. Η έγκριση δεν δίνεται γιατί η μέθοδος που περιβαλλοντικά αδειοδοτήθηκε δεν μπορεί να εφαρμοστεί (δείτε εδώ). Η Εldorado μόνο για τους τύπους τη ζητάει αυτή την έγκριση γιατί στην πραγματικότητα ποτέ δεν είχε σκοπό να κατασκευάσει μεταλλουργία χρυσού (δείτε εδώ). […]

  10. […] ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΓΚΡΙΣΗ ΜΟΝΑΔΑΣ ΜΕΤΑΛΛΟΥΡΓΙΑΣ ΧΑΛΚΟΥ-ΧΡΥΣΟΥ. Το ΜΕΙΖΟΝ θέμα από το οποίο εξαρτάται το δημόσιο όφελος από την “επένδυση”. Η έγκριση δεν δίνεται γιατί η μέθοδος που περιβαλλοντικά αδειοδοτήθηκε δεν μπορεί να εφαρμοστεί (δείτε εδώ). Η Εldorado μόνο για τους τύπους τη ζητάει αυτή την έγκριση γιατί στην πραγματικότητα ποτέ δεν είχε σκοπό να κατασκευάσει μεταλλουργία χρυσού (δείτε εδώ). […]

  11. […] δεν θα φτάσει ούτε τους 1.300, διότι η εταιρεία αφαίρεσε από μόνη της τη ΜΕΤΑΛΛΟΥΡΓΙΑ από την «επένδυσ… (135 άτομα), ενώ δε φαίνεται να είναι στα σχέδιά της ούτε […]

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.