Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Δήμου Αριστοτέλη 2015-2019: Το ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ προς τους δημότες και οι απαντήσεις-παρατηρήσεις του δημότη Τόλη Παπαγεωργίου

Χάρτης του Δήμου Αριστοτέλη. Με διακεκομμένη πορτοκαλί γραμμή, η μεταλλευτική περιοχή
(ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ & ΔΜΧ)

Eπί του ερωτηματολογίου και ειδικά επί του κεφαλαίου “ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ”:

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποια είναι τα ΔΥΝΑΤΑ ΣΗΜΕΙΑ – ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ;

1. Μεταλλευτική Δραστηριότητα

“Η μεταλλευτική ιστορία της περιοχής (Μαδεμοχώρια) και η δυνατότητα αξιοποίησης της ταυτότητας αυτής για δημιουργία σύγχρονου άξονα (μεταλλευτικής) μεταποίησης και δευτερογενούς παραγωγής”.

Η έκταση του Δήμου Αριστοτέλη είναι 744.000 στρέμματα. Ολόκληρη η βόρεια-βορειοανατολικά του άξονα Ιερισσού Δεβελικίου έκταση του, των 317.000 στρεμμάτων είναι μοιρασμένη μεταξύ της μεταλλευτικής ιδιοκτησίας της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ (264.000 στρέμματα) και του Δημόσιου Μεταλλευτικού Χώρου της “Βίνας” (53.000 στρέμματα). Όλη αυτή η έκταση, μετά την ισχύ της ΚΥΑ 201745/26.7.2011 σε συνδυασμό και με το νόμο 3220/2004, είναι θεσμοθετημένη ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΧΗ κατά την έννοια του άρθρου 142 του ν.δ. 210/1973 (Μεταλλευτικός Κώδικας). Σύμφωνα με αυτό, εντός των μεταλλευτικών περιοχών είναι δυνατόν, κατά τη βούληση της Διοίκησης, να απαγορεύεται η ανάπτυξη άλλων δραστηριοτήτων, εφ’οσον από αυτές παρακωλύεται η άσκηση της μεταλλείας ή οι εργασίες των μεταλλευτικών ή μεταλλουργικών εγκαταστάσεων, ή εαν από την άσκηση της μεταλλείας παρεμποδίζεται η ανάπτυξη των άλλων δραστηριοτήτων.

Η έκταση των 317.000 στρεμμάτων αντιστοιχεί στο 43% του Δήμου Αριστοτέλη και σε αυτήν έχουν προσδιοριστεί μέχρι σήμερα 34 μεταλλευτικές θέσεις. Τμήμα εμβαδού 100.000 στρεμμάτων στο Στρατονικό Όρος είναι περιοχή προστασίας Natura 2000, όμως το μισό αυτής είναι και μεταλλείο (ο ΔΜΧ της Βίνας). Έκταση συνολικά 50.000 στρεμμάτων είναι θεσμοθετημένες Βιομηχανικές Περιοχές (ΒΙ.ΠΕ.) υψηλής όχλησης, στις περιοχές Στρατωνίου-Στρατονίκης-Ολυμπιάδας και Σκουριών. Επισημαίνεται συγκριτικά ότι η έκταση των ΒΙ.ΠΕ., ΒΙ.ΠΑ. (Βιομηχανικά Πάρκα) και ΒΙΟ.ΠΑ. (Βιοτεχνικά Πάρκα) σε ολόκληρη την Περιφέρεια Μακεδονίας-Θράκης είναι λιγότερα από 35.000 στρέμματα.

Κατά την ΚΥΑ 201745/2011:

“α.1) Γενική Περιγραφή του Έργου: Η Ελληνικός Χρυσός (κύριος του έργου) έχει υποβάλει στο Ελληνικό Δημόσιο εκτεταμένο σχέδιο επένδυσης για την πλήρη ανάπτυξη των Μεταλλείων Κασσάνδρας στην ανατολική Χαλκιδική. Το έργο που προτείνεται στο σχέδιο αυτό αφορά στο σύνολο των Μεταλλείων Κασσάνδρας, τα οποία εκτείνονται εντός συνολικής Μεταλλευτικής Παραχώρησης 264.000 στρεμμάτων”.

Ο ΔΜΧ της Βίνας, έκτασης 53.000 στρεμμάτων δεν έχει μισθωθεί από την εταιρεία, ωστόσο ήδη εκτελούνται εντός αυτού έργα (η διάνοιξη της στοάς μήκους 8,9 χιλιομέτρων Μαντέμ Λάκκου- Ολυμπιάδας).

Επισημαίνεται ότι η μέση δασοκάλυψη της μεταλλευτικής περιοχής ανέρχεται στο 70%, ενώ σε αυτήν την έκταση περιλαμβάνονται και οι δυο μείζονες υδροφορείς της Χαλκιδικής, ο Κάκαβος (Σκουριές) και το Στρατονικό Όρος. Από την υδροφορία του Κακάβου υδρεύεται ήδη ολόκληρη η προ του Άθω περιοχή (Ιερισσός, Ν. Ρόδα, Ουρανούπολη, ξενοδοχειακά συγκροτήματα, οικισμοί) και επίσης το Στρατώνι, η Μ. Παναγία, το Γομάτι, τα Πυργαδίκια. Με την από το 1998 διάνοιξη της ερευνητικής στοάς της TVX και την ταχύτατη ανάπτυξη του προγράμματος “Σκουριές” της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ, η όση απέμεινε υδροφορία του Κακάβου θα υποστεί συνολικά μη αναστρέψιμο πλήγμα στα επόμενα έτη. Ήδη ξεκινούν γεωτρήσεις περιχαράκωσης κοιτάσματος στη θέση “Τρία Λαγκάδια” (υδροδότηση Μ. Παναγίας) της περιοχής του μεταλλείου “Τσικάρα”. Η υδροφορία του Στρατονικού Όρους από το Μάιο 2012 απομαστεύεται καταστροφικά από την κεκλιμένη στοά Μαντέμ Λάκκος-Ολυμπιάδα. Eπισημαίνεται επίσης ότι από το 1976, λόγω των υπόγειων έργων του μεταλλείου Ολυμπιάδας, αντλούνται μέχρι και σήμερα περί τις 15.000 κ.μ. νερό/ημέρα, ενώ με τον προγραμματιζόμενο υποβιβασμό της εξόρυξης στο -664, η ποσότητα αυτή θα πολλαπλασιαστεί. Τις επιπτώσεις της υφιστάμενης και της μελλοντικής μεταλλευτικής δραστηριότητας στα νερά αποτυπώνει  το πρόσφατα (2014) εγκριθέν Σχέδιο Διαχείρισης Λεκάνης Απορροής Ποταμού Κεντρικής Μακεδονίας.

Αντιλαμβάνομαι επίσης ότι το ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ για το Δήμο, αναπτύσσεται στο σύνολο των δεκαέξι τοπικών διαμερισμάτων του Δήμου. Αλλά από αυτά μόνον η Ιερισσός, τα Νέα Ρόδα, τα Πυργαδίκια, η Ουρανούπολη και η Αμμουλιανή, δηλαδή τα 5 από τα 16, είναι εκτός της Μεταλλευτικής Περιοχής. Και στη Μεταλλευτική Περιοχή ο μόνος κατά το νόμο και κατά την από 12.12.2003 Σύμβαση που κυρώθηκε με το Ν. 3220/2004 που κάνει ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ είναι η Eldorado Gold / ΑΚΤΩΡ. Και για να γίνει περαιτέρω κατανοητό αυτό από τη Δημοτική Αρχή και από τους εντός της Μεταλλευτικής Περιοχής κατοίκους, ιδιοκτήτες ακινήτων και ασκούντες επιχείρηση, αναφέρουμε δύο μόνο άρθρα του Μεταλλευτικού Κώδικα:

– ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 128, επιτρέπεται η αναγκαστική απαλλοτρίωση αστικών ή αγροτικών ακινήτων, εντός ή εκτός του χώρου του μεταλλείου, προκειμένου να εκτελεστούν έργα που εξυπηρετούν την εκμετάλλευση, “του σκοπού τούτου λογιζομένου ως δημοσίας ωφελείας”! Επίσης είναι επιτρεπτή η αναγκαστική απαλλοτρίωση ιδιοκτησιών εάν από τα επιφανειακά ή υπόγεια έργα εκμετάλλευσης τίθενται σε κίνδυνο τα κτίσματα ή η ζωή ή η υγεία των οικούντων σε αυτά! Ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία αναγκαστικής απαλλοτρίωσης 1.000 στρεμμάτων ιδιοκτησιών στις Σκουριές για λογαριασμό της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ.
– ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 140, εαν ο μεταλλειοκτήτης εκτελεί εργασίες κάτω από κατοικημένα ή μη κτίρια ή από χώρους όπου γίνεται άλλα βιομηχανικά εργα ή στην άμεση γειτονιά τους, οφείλει εγγύηση ότι εαν προκύψει ζημία θα την επανορθώσει. ΟΜΩΣ, καμία αποζημίωση δεν οφείλεται για ζημίες σε οικοδομές ή άλλα έργα εάν αυτά έγιναν σε χρόνο που ο ιδιοκτήτης “δι’ επιμελείας κοινού ανθρώπου” μπορούσε να προβλέψει τη ζημία που θα προκαλούσε η εκμετάλλευση!

ΘΕΣΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ

Η κυρίαρχη θέση της μεταλλείας στην ευρύτερη περιοχή του Δήμου μας προσδιορίζεται θεσμικά από τα παρακάτω νομοθετήματα και κείμενα πολιτικής:

1. Τον Μεταλλευτικό Κώδικα – ν.δ. 210/1973 – και ειδικά το άρθρο 102 που ορίζει ότι η εκμετάλλευση των μεταλλείων είναι “δημοσίας ωφελείας”
2. Το Γενικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχέδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης, Απόφαση 6876/4871 ΦΕΚ 128 Α’ / 3.7.2008
3. Το Περιφερειακό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης Κεντρικής Μακεδονίας – ΦΕΚ 218 Β/06.02.2004
4. Το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης Βιομηχανίας – ΦΕΚ 151 Α’ /ΑΑΓ/13.4.2009)
5. Το Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο Αειφόρου Ανάπτυξης Τουρισμού – ΦΕΚ 3155/2013
6. Το Ρυθμιστικό Σχέδιο Θεσσαλονίκης (μη θεσμοθετημένο)
7. Την “Πρωτοβουλία για τις Πρώτες Ύλες – Κάλυψη των ουσιωδών αναγκών μας (σ.σ. της ΕΕ) για ανάπτυξη και απασχόληση στην Ευρώπη” – SEC (2008) 2741 COM (2008) 699 τελικό, 4.11.2008 (“Πρωτοβουλία VERHEUGEN”)
8. Την Εθνική Πολιτική για την Αξιοποίηση των Ορυκτών Πρώτων Υλών (2012)

Σε όλα τα προαναφερθέντα χωροταξικά σχέδια (2-6) προβλέπεται η διασφάλιση της εξορυκτικής δραστηριότητας και της δυνατότητας επέκτασής της σε περιοχές όπου εντοπίζονται νέα κοιτάσματα, αλλά και αναγνωρίζεται η ανάγκη “επίλυσης των συγκρούσεων με άλλες χρήσεις”.

Στην Πρωτοβουλία για τις Πρώτες Ύλες εμφανίζεται ως στόχος η “ανάγκη δημιουργίας κατάλληλων χωροταξικών σχεδίων” στα κράτη-μέλη ώστε να διασφαλίζεται η πρόσβαση στα κοιτάσματα. Παράλληλα επιλύεται η σύγκρουση με την προστασία των οικοτόπων: “H εφαρμογή της Νομοθεσίας Natura2000 έχει ιδιαίτερη σημασία για την εξορυκτική βιομηχανία, που διατύπωσε ανησυχίες σχετικά με τους ανταγωνιστικούς στόχους της προστασίας των περιοχών Natura2000 και της ανάπτυξης των εξορυκτικών δραστηριοτήτων στην Ευρώπη. Η Επιτροπή τονίζει ότι οι εξορυκτικές δραστηριότητες δεν αποκλείονται κατά κανένα τρόπο από το νομικό πλαίσιο του Natura2000”, άποψη που “επισημοποιήθηκε” το 2010 με το “Έγγραφο Κατευθύνσεων: Εξόρυξη ορυκτών πλην των ενεργειακών και το δίκτυο Natura2000”.

Ωστόσο το πλεον σημαντικό και πλέον αποκαλυπτικό κείμενο είναι η “Εθνική Πολιτική για τις ΟΠΥ”. Μερικοί άξονες και κατευθύνσεις της ειδικά σε σχέση με τον χωροταξικό σχεδιασμό είναι:

• Κατάλληλος χωροταξικός σχεδιασμός ώστε να διασφαλίζεται η δυνατότητα αξιοποίησης των κοιτασμάτων ορυκτών πρώτων υλών, σε μακροχρόνια βάση με παράλληλη εξασφάλιση της προσβασιμότητας σ’ αυτά.
• Στον χωροταξικό σχεδιασμό θα πρέπει επίσης να λαμβάνονται υπόψη και τα τυχόν κοιτάσματα που έχουν εντοπισθεί αλλά δεν βρίσκονται ακόμη σε φάση εκμετάλλευσης ώστε να προληφθεί, στο μέτρο του δυνατού, η ενδεχόμενη «αδρανοποίησή τους» εξαιτίας θεσμοθέτησης ανταγωνιστικών χρήσεων γης ή κατασκευής έργων υποδομής.
• Πρόβλεψη κατ ́ εξαίρεση διαδικασιών αλλαγής χρήσεων γης όταν αυτό είναι αναγκαίο για την αξιοποίηση νέων κοιτασμάτων ορυκτών πρώτων υλών τα οποία δεν είχαν εντοπισθεί, και επομένως δεν είχαν ληφθεί υπόψη, κατά τις προηγούμενες φάσεις του χωροταξικού σχεδιασμού.
• Για τις περιοχές κοιτασμάτων πρώτων υλών που έχουν κατηγοριοποιηθεί ως ιδιαίτερης σημασίας για την εθνική οικονομία να γίνεται ειδική πρόβλεψη/αναφορά στα χωροταξικά/πολεοδομικά σχέδια, ώστε κατά το σχεδιασμό να διασφαλίζεται η συμβατότητα των άλλων χρήσεων γης με την εξορυκτική δραστηριότητα.

Σύμφωνα με την “Εθνική Πολιτική”, όλα τα παραπάνω θα πρέπει να ενσωματωθούν με οριζόντιο τρόπο σε όλες τις επί μέρους πολιτικές και σχεδιασμούς, άρα και στα προαναφερθέντα χωροταξικά σχέδια που βρίσκονται ήδη σε διαδικασία αναθεώρησης.

Πέρα από τα παχιά λόγια περί “συνύπαρξης όλων των δραστηριοτήτων”, η προτεραιότητα που απολαμβάνει η εξορυκτική δραστηριότητα στο χωροταξικό σχεδιασμό οδηγεί σε απαγόρευση των άλλων δραστηριοτήτων που τίθεται με πολύ σαφή τρόπο στην “Εθνική Πολιτική”: Εκεί όπου υπάρχουν κοιτάσματα ΟΠΥ, είτε αυτά είναι σε εκμετάλλευση είτε όχι, δεν μπορούν να θεσμοθετηθούν άλλες χρήσεις γης ή κατασκευή έργων υποδομής. Έτσι ένα μεγάλο τμήμα του Δήμου Αριστοτέλη είναι ουσιαστικά δεσμευμένο από τη μεταλλευτική εταιρεία και αφαιρείται από κάθε ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ του Δήμου, ενώ και οι ιδιώτες στερούνται ουσιαστικά την περιουσία τους. Αλλά ακόμα και αν μελλοντικά ανακαλυφθούν νέα κοιτάσματα, προβλέπεται η κατ’εξαίρεση αλλαγή χρήσεων γης ωστε να γίνει δυνατή η εκμετάλλευση τους. Στις περιοχές δε όπου υπάρχουν κοιτάσματα ιδιαίτερης σημασίας για την εθνική οικονομία, όπως η ΒΑ Χαλκιδική, οι χρήσεις που θεσμοθετούνται σε όλη την έκταση των 317.000 στρεμμάτων θα πρέπει να είναι συμβατές με τη μεταλλευτική δραστηριότητα. Τι δυνατότητες για επιχειρησιακό πρόγραμμα μένουν στο Δήμο και τι περιθώρια ανάπτυξης ιδιωτικών αναπτυξιακών πρωτοβουλιών;

Πρέπει επίσης να αναφερθεί το Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τις Ορυκτές Πρώτες Ύλες που εξαγγέλθηκε από τον Υπουργό κ. Μανιάτη πριν από  περίπου ένα χρόνο και ήδη συντάσσεται, όχι από τις υπηρεσίες του ΥΠΕΚΑ ή κάποια εταιρεία συμβούλων, αλλά από τον ίδιο το Σύνδεσμο Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων (εδώ, project 5). Ένα Ειδικό Χωροταξικό Σχέδιο φτιαγμένο από τους εκμεταλλευτές για τους εκμεταλλευτές. Έτσι λοιπόν, όλες οι “συγκρούσεις με άλλες χρήσεις γης” επιλύονται με νικητή αυτόν που έχει όλο το θεσμικό πλαίσιο με το μέρος του, δηλαδή το μεταλλειοκτήτη.

Aυτά  και μόνον οδηγούν στο καθόλου αυθαίρετο και καθόλου θεωρητικό συμπέρασμα ότι το βόρεια-βορειοανατολικά της πρωτεύουσας Ιερισσού τμήμα του Δήμου Αριστοτέλη έχει θεσμικά και “εν τοις πράγμασι” ανακηρυχθεί ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΟ της ELDORADO GOLD, όπου η Δημοτική Αρχή δεν μπορεί να κάνει τίποτα χωρίς την άδεια της εταιρείας. Με το υφιστάμενο (και υπό διαμόρφωση) θεσμικό πλαίσιο, ο μισός Δήμος είναι αποκλεισμένος από κάθε προσπάθεια ανάπτυξης και καταδικασμένος να είναι ες αεί εξαρτώμενος από την εταιρεία. Kαι ο άλλος μισός καθίσταται εξ’επιδράσεως όμηρος της μεταλλευτικής δραστηριότητας.

Έτσι λοιπόν το ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ του Δήμου είναι θεσμικά προσδιορισμένο σε ανώτατο επίπεδο από τον τομέα της μεταλλείας. Με δεδομένη αυτή την πραγματικότητα, είναι ενδιαφέρουσα πρόταση η “δημιουργία σύγχρονου άξονα μεταποίησης και δευτερογενούς παραγωγής” στον τομέα της μεταλλείας. Την “μεταποίηση”, δηλαδή τη μεταλλουργία για παραγωγή καθαρών μετάλλων, θα την κάνει (υποτίθεται) η εταιρεία και θα τα εξάγει στο εξωτερικό. Ο Δήμος τι θα προσφέρει και πώς θα επωφεληθεί από αυτό;

2. Ζωικό Κεφάλαιο

“Το ζωικό κεφάλαιο της περιοχής και η προοπτική δημιουργίας ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος για τις κτηνοτροφικές επιχειρήσεις από την εταιρεία των υπερσύγχρονων εγκαταστάσεων των Διαδημοτικών Σφαγείων”.

Το θέμα αυτό έχει μια μοναδική απάντηση: “Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα”. Αν δεν λειτουργήσουν τα Σφαγεία, θα πρέπει ο Δήμος να επιστρέψει στην ΕΕ όσα Ευρωπαϊκά κονδύλια έοχυν δοθεί για αυτά και να γράψει ως ζημία όλα τα κονδύλια που οι τρεις πρώην Δήμοι Σταγείρων-Ακάνθου, Μ. Παναγίας και Αρναίας έχουν ρίξει (πολλά με δανεισμό) στον Καιάδα των Διαδημοτικών Σφαγείων.

Αν αποφασίσει να τα αποπερατώσει και να τα λειτουργήσει έχει τρεις κρίσιμες συνιστώσες να προσμετρήσει:

1. Την εξεύρεση του σεβαστού ποσού που απαιτείται για να καταστούν τα Σφαγεία έτοιμα για πλήρη λειτουργία και με τη μονάδα “ρέτεριγκ” (αποτεφρωτήρας υπολειμμάτων σφαγής).
2. Τον ανταγωνισμό από ιδιώτες που με όσα συμβαίνουν στην αγορά οδηγούν στην ιδιωτικοποίηση των Δημοτικών Σφαγείων ή στο κλείσιμό τους.
3. Την πραγματικότητα ότι με την ανάπτυξη κοιτασμάτων της μεταλλευτικής δραστηριότητας στην κλίμακα της “επένδυσης”, το ζωικό κεφάλαιο της Χαλκιδικής θα υποστεί ισχυρό και μη αναστρέψιμο πλήγμα.

Ποια είναι τα ΑΔΥΝΑΤΑ ΣΗΜΕΙΑ – ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ;

Σημειώνω ότι η νέα δημοτική αρχή που εξελέγη από το κίνημα κατά της “επένδυσης” της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ κατατάσσει τη μεταλλευτική δραστηριότητα μέχρι και το τελικό στάδιο της δευτερογενούς παραγωγής (μεταποίησης), στα ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ του Δήμου Αριστοτέλη…

Στα ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ εντάσσονται τα εξής;

“Αδυναμία προσέλκυσης και εγκατάστασης μεγάλων μεταποιητικών μονάδων λόγω έλλειψης μεταφορικών και παραγωγικών υποδομών (σύνδεση με Εγνατία Οδό, εμπορικός λιμένας, χωροθέτηση βιοτεχνικών πάρκων, οργανωμένο δίκτυο αποθήκευσης και διανομής – “logistics”)”

Ωστόσο σύμφωνα με όσα προαναφέρθηκαν, ο Δήμος Αριστοτέλη, μόνος αυτός από τους 325 Δήμους της χώρας, είναι σε μακράν “προνομιακή” θέση, διότι;

• Σε αυτόν βρίσκεται σε πλήρη ανάπτυξη η μεγαλύτερη “μεταποιητική” μονάδα της Β. Ελλάδας.
• Έχει θεσμοθετημένες Βιομηχανικές Περιοχές (ΒΙ.ΠΕ.) και μάλιστα υψηλής οχλησης εμβαδού 50.000 στρεμμάτων.
• Θα έχει σύντομα το νέο μεγάλο εμπορικό λιμένα Στρατωνίου, δυνατότητας μάλιστα εξυπηρέτησης δεξαμενοπλοίων 66.000 τόνων και carriers 60.000 τόνων, που θα κάνει το Δήμο Αριστοτέλη μοναδικό στη Χαλκιδική και σε αυτόν τον τομέα.

Ας μην είμαστε λοιπόν πλεονέκτες! Βεβαίως όλες οι ανωτέρω υποδομές είναι ιδιωτικές και προορίζονται για την εξυπηρέτησης μιας και μόνο εταιρείας και όχι του συνόλου των επιχειρήσεων που θα επιθυμούσαν να δραστηριοποιηθούν στο Δήμο Αριστοτέλη.

Όμως, σύμφωνα με τις δηλώσεις που έκανε στην εφημερίδα “Τα Νέα” ο αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής της Ελληνικός Χρυσός και δημότης Αριστοτέλη, κ. Θεοδωρακόπουλος: “Σήμερα το προσωπικό ανέρχεται σε 1900 άτομα. Το 90% (1.710) προερχεται από την τοπική κοινωνία (το Δήμο Αριστοτέλη). Σε πλήρη ανάπτυξη του Επενδυτικού Σχεδίου μας θα απασχολούμε περίπου 5.000 άτομα (4.500 δημότες Αριστοτέλη) εκ των οποίων 3.500 θα απασχολούνται περιφερειακά δηλαδή σε μονάδες επισκευής οχημάτων-μηχανημάτων, στον τομέα της εστίασης, ως συντηρητές, ηλεκτρολόγοι κλπ…”.

Με δεδομένο ότι κατά την τελευταία Απογραφή του 2011 ο συνολικός ενεργός πληθυσμός του Δήμου μόλις και προσεγγίζει τα 5.500 άτομα, το 35% της απασχόλησης στο Δήμο σήμερα, κατά τον κ. Θεοδωρακόπουλο, είναι προσωπικό της εταιρείας και ως το 2016 η εταιρεία θα απασχολεί περίπου το 82% του ενεργού πληθυσμού του Δήμου! Άρα στον ευτυχή Δήμο Αριστοτέλη απομένει μόνο το 18% του ενεργού πληθυσμού, δηλαδή περί τα 990 άτομα, για να καλύψει το σύνολο των υπόλοιπων δραστηριοτήτων και υπηρεσιών και προφανώς θα καταφύγουμε σε εσωτερική μετανάστευση ειδικοτήτων!

Στον παραμυθένιο εικονικό κόσμο που δημιούργησε για το Δήμο Αριστοτέλη η ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ, δεν υπάρχει κανένας άνεργος, καμία ανάγκη για αναπτυξιακά προγράμματα και δράσεις και κανένας λόγος να σπαζοκεφαλιάζει η Δημοτική Αρχή για τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Θα μπορούσαμε να μετονομάσουμε μια και καλή το Δήμο Αριστοτέλη σε Δήμο ELDORADO.

Σύνδεση με Εγνατία Οδό

Όχι μόνο σύνδεση με την Εγνατία Οδό δεν φαίνεται στο ορατό μέλλον, αλλά ούτε αξιοπρεπής οδική σύνδεση της περιοχής με το αστικό κέντρο της Θεσσαλονίκης. Αλλά το Δημόσιο, για την εξυπηρέτηση της Ελληνικός Χρυσός, πραγματοποιεί με ραγδαίους ρυθμούς τη σύνδεση των Σκουριών μέσω του κόμβου “Χοντρό Δέντρο” και της παράκαμψης του Παλαιοχωρίου και της Αρναίας, με το κατασκευαζόμενο τμήμα Γαλάτιστα-Θεσσαλονίκη που ξαφνικά “ζωντάνεψε” μαζί με το πρόγραμμα “Σκουριές”, για να μεταφέρονται τα συμπυκνώματα της εταιρείας στο λιμάνι Θεσσαλονίκης με containers με προορισμό τις μεταλλουργίες της Κίνας. Μετά το Χοντρό Δέντρο και την παράκαμψη Παλαιοχωρίου και Αρναίας, δεν γίνεται κανένα απολύτως έργο οδοποιΐας. Πετάχτηκαν ως άχρηστα συγκοινωνιακά το Νεοχώρι, τα Στάγειρα, η Στρατονίκη, η Ιερισσός τα Νέα Ρόδα, η Αμμουλιανή, η Ουρανούπολη και τελικά το Άγιον Όρος.

Δημοτική Συγκοινωνία

Αναφέρεστε σε “Έλλειψη δημοτικής συγκοινωνίας διασύνδεσης των οικισμών μεταξύ τους και με τα τοπικά κέντρα Ιερισσού, Αρναίας, Μ. Παναγίας, Ολυμπιάδας”. Επ’αυτού, υπενθυμίζω τα κάτωθι:

Το 2003 λειτούργησε η σύνδεση της Αμμουλιανής με την Τρυπητή με ταχύπλοο του Δήμου. Η ετήσια ζημία ήταν της τάξης των € 25.000. Κρίθηκε όμως από το Δήμο ότι λόγοι “ειδικοί” επέβαλαν τη διατήρηση αυτού του μέσου, το οποίο έσωσε και ζωές.

Το 2006, ο τότε Δήμαρχος κ. Βλαχόπουλος με έγκριση και της Νομαρχίας, καθιέρωσε εξυπηρέτηση της γραμμής Ολυμπιάδα-Στρατώνι-Ιερισσός με λεωφορεία του ΚΤΕΛ Χαλκιδικής. Για πληρότητα μικρότερη του 10%, τη δαπάνη αντιμετώπιζε ο Δήμος με τη Νομαρχία. Το δρομολόγιο γινόταν μόνο με μοναδικό “επιβάτη” τον οδηγό και τελικά καταργήθηκε. Ταυτόχρονα καθιερώθηκε συγκοινωνία Ουρανούπολη- Νέα Ρόδα-Ιερισσός με στάση σε όλα τα ξενοδοχεία. Καταργήθηκε σε έξι μήνες (δύο καλοκαιρινές σεζόν). Οι ξενοδόχοι, αποβλέποντας στον περιορισμό των πελατών τους με το βραχιολάκι του all-inclusive σαμποτάρανε την προσπάθεια. Βέβαια σήμερα που οι δημοτικές υπηρεσίες είναι στην Αρναία, η επιτυχία του μέτρου αφιερώνεται στον πατριωτισμό του Δημάρχου.

Αυτές τις παρατηρήσεις έχω να συνεισφέρω ως δημότης στο ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ του Δήμου Αριστοτέλη. Kαι να απευθύνω ένα μόνο ερώτημα στον κ. Δήμαρχο, τον κ. Πρόεδρο του Δ.Σ. και τον αντιδήμαρχο επί των οικονομικών κ. Τσακνή:

Πιστεύετε σοβαρά ότι θα υπάρξει έστω και ένας επενδυτής που θα αντιμετωπίσει την περίπτωση να ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙ στον τόπο μας με το θεσμικό καθεστώς που σας προανέφερα;

Πιστεύετε ειλικρινά ότι η ξενοδοχειακή και παραθεριστική ερημιά της μοναδικής αναξιοποίητης παραλίας της Χαλκιδικής αναπτύγματος 70 χιλιομέτρων, από την Ολυμπιάδα ως την Κομίτσα, οφείλεται στο ότι δεν ήταν ο κ. Μίχος στο τιμόνι του Δήμου για να δώσει επιστημονικά θεμελιωμένη αναπτυξιακή πνοή;

Πιστεύετε ότι οι τυροκομικές μονάδες που διαφημίζουν τον τόπο μας, έχουν καμιά ελπίδα να επιβιώσουν όταν υλοποιηθεί η “μεταλλευτική επένδυση”, χάρη στο “Επιχειρησιακό Πρόγραμμα”;

Πιστεύετε ακόμα ότι όταν το “ηφαίστειο” στις Σκουριές αρχίσει να ξερνάει χιλιάδες τόννους τοξικής σκόνης και ινών αμιάντου, όταν οι λειψές οδικές μας προσβάσεις φρακάρουν από τα μεταλλευτικά φορτηγά, όταν οι εκατοντάδες εκατομμύρια τόνοι τοξικών αποβλήτων αποτεθούν μέσα στα ρέματα, όταν τα νερά που έχουν ακόμα μείνει ανέπαφα ρυπανθούν και απομαστευθούν λόγω των μεταλλείων, όταν και τα υπόλοιπα δάση μας θα τύχουν την τύχη των Σκουριών, πιστεύετε ότι όλα αυτά θα τα αντιμετωπίσει το “Επιχειρησιακό Πρόγραμμα”;

Μόνο η αγάπη και η θυσία για τον τόπο μας, μόνο το ΚΙΝΗΜΑ και μια νέα κυβερνητική οπτική μπορούν να ζωντανέψουν τον τόπο μας, να επιτρέψουν τα ΑΣΥΓΚΡΙΤΑ πλεονεκτήματα του να αναδειχθούν.

Τόλης Παπαγεωργίου