Έβρεξε πέτρες. Τώρα βρέχει ερωτήματα.


Από την Κίνηση Πολιτών Σταγείρων-Ακάνθου: http://kinisipoliton.wordpress.com/

Ένα δεκαπενθήμερο έχει περάσει από την έντονη νεροποντή της 10ης Φεβρουαρίου που έφερε μεγάλες καταστροφές στο Στρατώνι.

Ως σήμερα, προείχε να κλείσουν τις άμεσες πληγές τους οι κάτοικοι του Στρατωνίου.

Πέρα από τις φανερές ζημιές στις περιουσίες των κατοίκων και τις υποδομές του χωριού – και τα αυτονόητα αντιπλημμυρικά έργα που πρέπει να γίνουν στο Στρατώνι – προκύπτει σωρεία ερωτημάτων και προβληματισμών.

ΓΙΑΤΙ ΕΒΡΕΞΕ ΠΕΤΡΕΣ;

Παρόλη τη μεγάλη βροχόπτωση της 10ης Φεβρουαρίου (163,40χλ), φυσικά αίτια δεν δικαιολογούν την έκταση και το είδος της καταστροφής. Ο μεγάλος όγκος και το είδος των φερτών υλικών που κατέκλισαν το Στρατώνι προήλθαν από αποθέσεις στείρων στην κοίτη του ρέματος.

Πότε κι από ποιον έγιναν αυτές οι αποθέσεις;
Ποιος ευθύνεται για τον κίνδυνο που διέτρεχαν και διατρέχουν ακόμα οι κάτοικοι του Στρατωνίου;
Ήταν γνωστές οι αποθέσεις από παλιότερα, και γιατί δεν έχει γίνει αποκατάστασή τους;

ΝΕΡΑ ΠΟΥ ΚΑΙΝΕ

Σε Δελτίου Τύπου στις 12/02, η ΕΠΙΤΗΡΩ αναφέρει ότι “τα κυριότερα προβλήματα εντοπίζονται στις επιφανειακές εγκαταστάσεις διαχείρισης νερών όπου επικεντρώνονται πλέον οι παρεμβάσεις λειτουργικής αποκατάστασης.”

Τι έκτασης ήταν οι ζημιές στις εγκαταστάσεις της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ;
Συγκεκριμένα, η μονάδα επεξεργασίας της όξινης απορροής των στοών (53 & 216) στο Στρατώνι υπέστη μεγάλη ζημιά;
Αν ναι, που γίνεται η καθίζηση της όξινης απορροής των στοών;
Έχει ενημερώσει η ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ για τυχόν ζημιές στις εγκαταστάσεις της, κι αν ναι, ποιον;
Αν έχει ενημερωθεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση, δεν πρέπει αυτή με τη σειρά της να ενημερώσει την τοπική κοινωνία;

Αντιπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης δήλωσαν ότι μέχρι την Πέμπτη (11/02) το μεσημέρι, τα νερά της όξινης απορροής έτρεχαν ανεξέλεγκτα μέσα στον οικισμό του Στρατωνίου και στο ρέμα της Καρβουνόσκαλας ως τη θάλασσα.

Με δεδομένο ότι η πλημμύρα έγινε στην έδρα των μεταλλευτικών εγκαταστάσεων, κάλεσε κανείς τους επιθεωρητές περιβάλλοντος και τη Διεύθυνση Περιβάλλοντος της Νομαρχίας – αρμόδιους να ελέγξουν για πιθανές περιβαλλοντικές επιπτώσεις;
Πάρθηκαν δείγματα να ελεγχθεί η ποιότητα των νερών και η σύσταση των φερτών υλικών;
Αν ναι, ποια είναι τα αποτελέσματα;

ΘΑΛΑΣΣΑ ΠΟΥ ΚΙΤΡΙΝΗΣΕ

Ποια είναι η επιβάρυνση της θάλασσας του κόλπου της Ιερισσού από την όξινη απορροή αυτών των ημερών;

ΓΕΜΙΣΕ Ο ΤΟΠΟΣ ΜΠΑΖΑ

Που έχουν μεταφερθεί οι χιλιάδες τόνοι των πετρών και της αγνώστου σύστασης λάσπης που μαζεύτηκαν απ’ τον οικισμό;
Έχουν καταλήξει ξανά στα ρέματα, στην παραλία και στο λιμάνι του Στρατωνίου;
Ποια είναι η πρόβλεψη για την οριστική τους απόθεση;
Μπορεί ο πρόεδρος ενός Τοπικού Συμβουλίου να διαχειρίζεται μόνος του μια κρίση τέτοιας έκτασης και με τους περιβαλλοντικούς κινδύνους που ελλοχεύει;
Δεν θα έπρεπε να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να συντονίσουν τις ενέργειες αποκατάστασης  οι αρμόδιοι φορείς της Τοπικής και της Κεντρικής  Διοίκησης;

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΛΛΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΑΠΟΘΕΣΕΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ;

Στην επιστολή του στις 17/02 προς την Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, κ. Μπιρμπίλη, ο Δήμαρχος, Μιχάλης Βλαχόπουλος δηλώνει ότι “στην περιοχή υπάρχουν γνωστές και άγνωστες, μικρές και μεγάλες αποθέσεις υλικών από την μεταλλευτική δραστηριότητα οι οποίες μπορούν να δημιουργήσουν περιβαλλοντικά προβλήματα τόσο στο Στρατώνι όσο και ευρύτερα, στον κόλπο της Ιερισσού.”

Ποιες είναι αυτές; Έχουν καταγραφεί;
Έχει γίνει έλεγχος των ρεμάτων;
Τι κίνδυνος υπάρχει σήμερα σε ενδεχόμενη επανάληψη των καιρικών φαινομένων της 10ης Φεβρουαρίου;
Ποια είναι η πρόβλεψη για την αποκατάσταση αυτών των αποθέσεων;

Όλοι  (εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της  Εταιρείας, οι κάτοικοι της περιοχής) ευλογούν την καλή μας τύχη που η «θεομηνία» δεν χτύπησε το Καρακόλι.

Ποιες θα ήταν οι συνέπειες , όχι μόνο για τον κόλπο της Ιερισσού  αλλά για ολόκληρο το Βόρειο Αιγαίο αν δεν είχαμε αυτή την «καλή τύχη»;

Μετά από αυτή την καταστροφή είναι παράλογο να ανησυχούμε και να αντιδρούμε στην προοπτική της εγκατάστασης νέων μεταλλευτικών δραστηριοτήτων και μάλιστα της έντασης και της έκτασης που προτείνετε από το Επενδυτικό Σχέδιο της Εταιρίας;

Έχουμε δικαίωμα σε απαντήσεις, και υποχρέωση να αναζητούμε έγκυρη πληροφόρηση για όσα συνδέονται με την πρόσφατη καταστροφική πλημμύρα στο Δήμο μας.

Για πόσο ακόμα είναι δυνατόν να αποσιωπούμε την περιβαλλοντική επιβάρυνση της περιοχής μας (του Στρατωνίου, της Στρατονίκης και του κόλπου της Ιερισσού), εναποθέτοντας της ελπίδες μας στον ‘καλό καιρό’;

Είναι καθαρά θέμα τύχης που δεν έχουν πληρώσει άνθρωποι με τη ζωή τους αυτήν την εγκληματική αμέλεια. Μέχρι πότε θα βασιζόμαστε στην τύχη;


34 απαντήσεις στο “Έβρεξε πέτρες. Τώρα βρέχει ερωτήματα.”

  1. Σε αυτή την «ωραία» και “χρυση”αμμουδιά και παραλία πρόκειται το καλοκαίρι να μετακινηθεί όλο το τουριστικό ρεύμα της Χαλκιδικής (μιας και ο «δρόμος» στο πρώτο πόδι δεν πρόκειται να αποκατασταθεί)

  2. Διαβάστε το σχόλιό μου για την καλή μας την κυβέρνηση στη συζήτηση για την προσωρινή άδεια που τους έδωσε το υπουργείο και πέστε μου αν έχω άδικο.
    Γιάννης Μπακόπουλος
    ΥΓ Φέρτε κανά δείγμα θαλασσίτσα και προς τα εδώ, που σας είπα! Ωραίο κίτρινο! Σαν μολυσμένη πληγή είναι!

  3. ΕΙΔΗΣΗ ΑΠΟ ΞΑΝΘΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΛΑΓΚΤΟΝ
    ( ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ Η …ΕΞΥΠΝΑΔΑ ΕΧΕΙ ΟΡΙΑ )

    Έγγραφο προς την υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Κατερίνα Μπατζελή, απέστειλε ο νομάρχης Ξάνθης, Γιώργος Παυλίδης, με το οποίο ζητά να αποκατασταθούν οι ζημιές που έχουν υποστεί οι ψαράδες της περιοχής, εξαιτίας του φυτοπλαγκτού…

    Όπως τονίζει, το φυτοπλαγκτόν έχει αυξηθεί σημαντικά τους τελευταίους μήνες στο Θρακικό πέλαγος.

    Το έγγραφο της νομαρχίας, αναφέρει ότι η αποκατάσταση των ζημιών που υπέστησαν οι ψαράδες πρέπει να γίνει «στο βαθμό που ακυρώνεται ή μειώνεται η αλιεία και που καταστρέφονται ή υφίστανται ζημίες τα αλιευτικά εργαλεία».

    Ακόμη, επισημαίνεται πως η αποζημίωση των αλιέων «επιβάλλεται και για λόγους ισότητας, όπως συμβαίνει με τις ζημιές των γεωργοκτηνοτρόφων».

    Από την πλευρά του, ο Γ. Παυλίδης ανέφερε πως «πρόκειται για μια εκτεταμένη ζημία από απρόβλεπτο φυσικό φαινόμενο» και πρόσθεσε πως η νομαρχιακή αυτοδιοίκηση Ξάνθης έχει καταγράψει από τα μέσα του περασμένου μήνα την εμφάνιση κολλωδών βλεννωδών μαζών στη θαλάσσια περιοχή και καθ’ όλο το μήκος των ακτών του νομού.

    Επισήμανε, επίσης, πως το φαινόμενο συνεχίζεται και ζήτησε «τη δίκαιη αποκατάσταση της ζημιάς» που έχει προκληθεί στους αλιείς.

    • Επειδη κανεις δεν σχολιασε απο χθες την παραπάνω είδηση, θα με αναγκάσετε να σας αποκαλύψω οτι ΓΙΑ ΟΛΑ ΦΤΑΙΝΕ ΤΑ ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΩΝΙ.
      Λιγη σοβαροτητα δεν βλαπτει αν και περιμενα αναλογα σκωπτικα σχολιακια απο την antigoldgreece

  4. Εγώ ένας απλός μαθηματικός είμαι αλλά, αυτό το πράμα δεν μου φαίνεται να είναι κατά μήκος όλης της παραλίας του νομού. Μου φαίνεται πολύ λίγο για να εμποδίζει σοβαρά την αλιεία και δεν άκουσα περιγραφή, χρώμα ή οτιδήποτε άλλη ιδιότητα που θα με έκανε να πιστέψω οτι αυτό που δείχνει η φωτογραφία είναι το πλαγκτόν του νομάρχη.
    Γιάννης Μπακόπουλος
    [email protected]
    http://cag.dat.demokritos.gr

  5. Στην παραλια ήταν πορτοκαλί και πηχτό.
    Tον Αγγελο που ψάρευε τον πιτσίλισε το πλαγκτον στο ματι και ειναι εδώ και πεντε μερες με το ματι πρησμενο και κόκκινο.

    • Γιάννη, δεν μιλάμε για αυτό που δείχνει η φωτογραφία. Η φωτογραφία είναι από τη μεγάλη καταστροφή στο Στρατώνι, τραβηγμένη στις 12/2.
      Το πλαγκτόν εμφανίστηκε στις 6/3 και γέμισε το λιμάνι και την παραλία της Ιερισσού. Στα ανοιχτά του κόλπου φαινόταν σαν μεγάλες κηλίδες χρώματος μπεζ, όμως αυτό που ήρθε στην Ιερισσό ήταν όντως πορτοκαλί. Δεν προλάβαμε να οργανωθούμε για να το στείλουμε για αναλύσεις και τις επόμενες δυο μέρες διαλύθηκε από τη φουρτούνα.

  6. Τελικά τι προέκυψε για την Β. Χαλκιδική μετά την αναγνώριση Κατάστασης ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ .Κατάλαβε κανείς τίποτα????? .

  7. Το φυτοπλαγκτόν εμφανίσθηκε λόγω ευτροφισμού στη θάλασσα και προέρχεται από εκτεταμένη νιτρορύπανση. Αλγες-μικροφύκια-φυτοπλαγκτόν αναπτύσσονται ταχέως καταναλώνοντας υπέρμετρες ποσότητες οξυγόνου και εκκρίνοντας ΤΟΞΙΝΕΣ. Σε προχωρημένες καταστάσεις προκαλείται θάνατος των ψαριών (χαρακτηριστική η περίπτωση του Μαλιακού κόλπου πέρυσι).

    Προφανώς με τις έντονες βροχοπτώσεις στη Β. Ελλάδα έγινε έντονη επιφανειακή έκπλυση στις αγροτικές εκτάσεις και οι απορροές των γεωργικών λιπασμάτων που κατευθύνθηκαν στη θάλασσα προκάλεσαν στη συνέχεια ευτροφισμό. Ας μη μιλήσουμε καλύτερα για την επίπτωση στον τουρισμό της περιοχής αν συνεχισθεί το φαινόμενο…

    Φυσικά για το φυτοπλαγκτόν δεν έσπευσε καμμία ελεγκτική αρχή…Καμμιά “περιβαλλοντική” οργάνωση δεν ευαισθητοποιήθηκε και κανενός “οικολόγου” δεν ίδρωσε το αυτί. Κανένας Τρεμόπουλος δεν κατέθεσε επερώτηση στην Ευρωβουλή και κανένας βουλευτής στη Βουλή. Για ποιό λόγο άλλωστε; Φαντάζεσθε να οδηγούνταν οι υπεύθυνοι αυτής της εκτεταμένης ρύπανσης ως “περιβαλλοντικοί εγκληματίες” στον εισαγγελέα; Ή να εφαρμοζόταν εδώ η αρχή “ο ρυπαίνων πληρώνει”; Για τέτοια είμαστε τώρα; Οι ρυπαντές εγκληματίες πρέπει να είναι μόνον τα μεταλλεία και οι βιομηχανίες.

  8. Επειδή είμαι κι εγώ χαιρέκακος, θα βάλω μερικές ερωτήσεις για τον κ. stinker και την …παρέα των κομμένων κεφαλών. Πες μας λοιπόν stinky, τι κακό βρίσκεις στην πρόταση των οικολόγων-πράσινων, του antigold και όλων των λογικών ανθρώπων, για την κατάργηση σταδιακά των χημικών λιπασμάτων και την αντικατάστασή τους από βιολογικά λιπάσματα???
    http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathcommon_1_13/09/2006_1285959
    Τι γνώμη έχεις για παραδοσιακή κτηνοτροφία με ποιοτικά προϊόντα???
    Τι γνώμη έχεις για αγροτουρισμό???
    http://www.xaniagramada.gr/aksiotheata.html
    http://www.green-village.gr/
    http://www.ornithologiki.gr/gr/kap/gr/agr/a4.htm
    Τι γνώμη έχεις για βιώσιμη αλιεία??
    http://ecology-salonika.org/2009/?p=2331
    http://ecology-salonika.org/2009/?p=2317
    Και νομίζεις ότι αυτά είναι εφικτά, όταν έχεις πάνω απ’ το κεφάλι σου το Καρακόλι???
    Δεν σου τα λέω αυτά επειδή περιμένω να… διορθωθείς και να αποκτήσεις σωστές θέσεις!!!
    Σου τα λέω γιατί είμαι χαιρέκακος!!! Μα πολύ χαιρέκακος!!!
    Σου τα λέω γιατί είσαι γεννημένος … Ας αυτολογοκριθώ καλύτερα….
    Γιάννης Μπακόπουλος
    [email protected]
    http://cag.dat.demokritos.gr

    • Noμίζω ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να τους λέμε τα αυτονόητα… Άλλωστε με τον stinky (ή με μια από τις περσόνες του) τα έχουμε πει επανειλημμένως και σε αυτό το ιστολόγιο και σε άλλα.

      Κανείς δεν αρνείται ότι υπάρχει πρόβλημα αγροτικής ρύπανσης και ότι για πολλούς λόγους επιβάλλεται να πάρει άλλη κατεύθυνση η γεωργία μας. Όμως το να χρησιμοποιείς τους αγρότες σαν άλλοθι για τη δική σου ατιμωρησία είναι ανήθικο, είναι εγκληματικό, είναι ενάντια στο κοινωνικό σύνολο.

      Και τι να σου πει δηλαδή ο stinky για τον αγροτουρισμό; Ναι, καλά είναι για να πηγαίνουμε διακοπές γιατί είναι τρε μπανάλ ο μαζικός τουρισμός, αλλά όλα κι όλα! Να είναι μακριά από τις παραχωρήσεις μας και τα κοιτάσματα μας!

      Η ουσία είναι μια: εκεί όπου υπάρχει μια τοπική οικονομία από την οποία ο κόσμος ζει και βγάζει λεφτά, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να αναπτυχθεί μεταλλευτική βιομηχανία. Μα καμμία! Πέστε μου ποιος τρελλός θα τολμούσε να προτείνει μεταλλεία στη Μύκονο; Ή στις αγροτικές περιοχές της Αυστρίας και της Γερμανίας που βγάζουνε τρελλά λεφτά από τον αγροτουρισμό και τα ποιοτικά προϊόντα; Ή στην Τοσκάνη, η οποία είναι ολόιδια με την ελληνική ύπαιθρο (αλλά φροντισμένη και περιποιημένη) και παράγει τα ίδια ακριβώς προϊόντα με εμάς; Όπου και να γυρίσεις το μάτι σου θα δεις αμπέλια κι ελιές και κουκλίστικες αγροτουριστικές μονάδες. Όμως τα ιταλικά κρασιά και λάδια είναι φημισμένα σ’ολο τον κόσμο και πανάκριβα, ενώ στο εξωτερικό καλά καλά δεν ξέρουν ότι η Ελλάδα παράγει ελαιόλαδο!

      Για να μπορεί να αναπτυχθεί μεταλλεία πρέπει να αφαιρεθούν τα εμπόδια, δηλαδή τα άλλα οικονομικά συμφέροντα που μπορεί να δράσουν ανταγωνιστικά. Γι’αυτό και σου λένε εσύ κύριε (Δήμε Παναγίας ή Σταγείρων-Ακάνθου) δεν μπορείς να χωροθετήσεις καμμία δραστηριότητα εδώ, γιατί είσαι σε Οριστική Παραχώρηση και από κάτω είναι μεταλλείο. Δεν μας νοιάζει αν ο τόπος σου έχει κι άλλους φυσικούς πόρους που μπορούν να ζήσουν τον τοπικό πληθυσμό και μάλιστα σε απεριόριστο βάθος χρόνου. Δεν μας νοιάζει καν αν έχεις δάσος που θέλεις να το διατηρήσεις. Προηγείται το μεταλλείο, δηλαδή η καταστροφή αυτών των φυσικών πόρων για να πάρουμε αυτό που είναι από κάτω.

      Η πολιτική της υπανάπτυξης ξεκινάει από νωρίς, γιατί προσέχουμε για να έχουμε (το μεταλλείο). Έτσι έφτασε η Β. Χαλκιδική να έχει το 1/3 του κατα κεφαλήν εισοδήματος της υπόλοιπης Χαλκιδικής και να είναι η εταιρεία σχεδόν ο μόνος εργοδότης. Αμα γίνουν άλλα πράγματα στην επιφάνεια και έχει ο κόσμος δουλειά, ποιος θα δεχτεί αυτά τα τριτοκοσμικά “επενδυτικά σχέδια” που μας προτείνουν τώρα και τα παρουσιάζουν και σαν σωτηρία για τον τόπο;

  9. Κανείς δεν είπε στους δήμους ότι δεν μπορούν να χωροθετήσουν δραστηριότητες σε παραχώρηση και κανένας νόμος δεν το λέει αυτό.

    • «πρέπει να ληφθούν υπόψη οι διατάξεις του ισχύοντος Μεταλλευτικού Κώδικα (Ν. 210/1973) προς αποφυγή δημιουργίας εμπλοκών σε περίπτωση αλληλεπίδρασης των χρήσεων γης με τις τυχόν μελλοντικές ή και ισχύουσες μεταλλευτικές δραστηριότητες στις εν λόγω περιοχές».

       Έγγραφο Δ7/9823/10.5.2007 του ΥΠΑΝΑ προς την Περιφέρεια Κ. Μακεδονίας σχετικά με το ΓΠΣ του Δήμου Σταγείρων-Ακάνθου.

    • Συγκινητικές λέξεις είναι η “αλληλεπίδραση” και η “συμβίωση”, μόνο που εδώ μιλάμε για ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟ!

      Αμέσως πριν από το απόσπασμα που αντέγραψα, το έγγραφο του ΥΠΑΝΑ γράφει ότι η εκμετάλλευση των μεταλλείων είναι «δημόσιας ωφελείας», ότι κατισχύει όλων των άλλων δραστηριοτήτων, “προβλέπεται δε εκ του νόμου αναγκαστική απαλλοτρίωση ακινήτων εντός ή εκτός του χώρου του μεταλλείου για την εκμετάλλευση αυτού”. Και μετά λέει ότι “προς αποφυγή δημιουργίας εμπλοκών σε περίπτωση αλληλεπίδρασης… πρέπει να ληφθούν υπόψη οι διατάξεις του ισχύοντος Μεταλλευτικού Κώδικα”. Δηλαδή οι παραπάνω.

      Τι σημαίνει αυτό; Ότι για να μην έχουμε εμπλοκές, για να μην φτάσουμε σε αναγκαστικές απαλλοτριώσεις που είναι δυσάρεστες και έχουμε και κανέναν δύσκολο που δεν μπορούμε να τον διώξουμε, η καλύτερη λύση είναι ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΗ. Δηλαδή ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ των άλλων δραστηριοτήτων προς όφελος μίας!

      “Αλληλεπίδραση” θα σήμαινε ότι χωροθετούμε δραστηριότητες στην επιφάνεια και αν υπάρχει μελλοντική πρόταση εκμετάλλευσης μεταλλείου, κοιτάμε αν και πώς μπορούμε να κάνουμε αυτές τις δραστηριότητες να συνυπάρξουν και τι συμφέρει περισσότερο τον τόπο. Αυτό θα ήταν το δίκαιο και το δημοκρατικό. Αλλά αυτά είναι δύσκολα πράγματα και πού να μπλέκεις; Κι αν μετά αυτοί στην επιφάνεια δεν θέλουν μεταλλεία; Το πιο σίγουρο και το πιο αποτελεσματικό είναι η απαγόρευση, οπότε βαφτίζουμε την μεταλλεία “δημόσιας ωφελείας” (πάντα χωρίς να το δικαιολογούμε…) και καθαρίσαμε!

      Ο νόμος μπορεί να μην το λέει καθαρά και να χρησιμοποιεί κάτι γλυκές και χαριτωμένες εκφράσεις σαν τις δικές σου, αλλά στην πράξη αυτό γίνεται. Το ΓΠΣ δεν εγκρίθηκε τελικά, ακριβώς επειδή ο Δήμος επέμενε να διατηρήσει τα δάση του και να έχει κι άλλες δραστηριότητες για να μην είναι εξαρτημένος από τη μεταλλεία.

      Και έτσι επιβάλλεται η μεταλλεία… Άσε τον κόσμο εκεί στη μαύρη υπανάπτυξη, να μην μπορούν να κάνουν τίποτα στην περιοχή και να μην καταλαβαίνουν και γιατί, να τους φάει η ανεργία και μετά θα δούμε αν θα θέλουν μεταλλεία ή όχι!

      Και μετά έχουν το θράσος να μας λένε ότι χωρίς τα μεταλλεία δεν μπορούμε να ζήσουμε!

  10. ERZBERG, ΤΟ ΒΟΥΝΟ ΤΟΥ ΣΙΔΗΡΟΥ

    Ας δούμε λοιπόν πώς χειρίζεται τη μεταλλεία-βιομηχανία και γενικά τι μοντέλο ανάπτυξης ακολουθεί μια “πράσινη” χώρα που είδα να αναφέρεται, η Αυστρία, συγκριτικά με την Ελλάδα. Μερικά στοιχεία για να έχουμε και μια αίσθηση των μεγεθών:
    Εκταση 84 εκ. στρ , Πληθυσμός 8,2 εκ., , ΑΕΠ 325 δις. δολ, 40.000 δολ κατά κεφαλή (Νο 21 παγκόσμια). Δηλαδή πρόκειται για μια χώρα με συγκρίσιμα μεγέθη με την Ελλάδα (έκταση 132 εκ. στρ, πληθυσμός 10,8 εκ, ΑΕΠ 320 δις δολ).

    Στην Αυστρία η βιομηχανία παράγει 33 % του ΑΕΠ απασχολώντας 27 % του πληθυσμού (δυναμικός κλάδος με μεγάλες, διεθνώς ανταγωνιστικές εταιρείες) και οι υπηρεσίες 65 %. Στην Ελλάδα η βιομηχανία-ενέργεια παράγει το 13 % του ΑΕΠ και οι υπηρεσίες το 75 %

    Η Αυστρία διαθέτει (όπως και η Ελλάδα) πολλούς ορυκτούς πόρους (κάρβουνο, λιγνίτη, πετρέλαιο, φυσικό αέριο, σιδηρομεταλλεύματα, χαλκό, ψευδάργυρο, αντιμόνιο, βολφράμιο, λευκόλιθο, γραφίτη, γύψο, αλάτι) αλλά και υδάτινους και δασικούς πόρους. Βέβαια δεν έχει θάλασσα. Μια άλλη διαφορά με την Ελλάδα είναι ότι η Αυστρία θεωρεί τη μεταλλεία σαν μια απαραίτητη και βιώσιμη συνιστώσα ανάπτυξης. Δείτε τι λέει το Υπουργείο Οικονομίας, Οικογένειας και Νέας Γενιάς (!) παρακαλώ για τη μεταλλεία, σε μια πραγματικά εντυπωσιακή μπροσούρα στο:

    http://www.en.bmwfj.gv.at/NR/rdonlyres/3C86E208-6E03-4EDD-AC60-603F1633F0ED/18943/mineralFOLDERGB.pdf

    Εκεί οι Αυστριακοί μας πληροφορούν ότι έχουν το μεγαλύτερο κοίτασμα βολφραμίου στη Δύση, μια από τις μεγαλύτερες υπόγειες εκμεταλλεύσεις λευκόλιθου, το μεγαλύτερο κοίτασμα πετρελαίου στην Κ. Ευρώπη, τη βαθύτερη γεώτρηση φυσικού αερίου (8.552 μ)…Ο,τι χρησιμοποιούμε στην καθημερινή μας ζωή περιέχει ορυκτές πρώτες ύλες, άρα χωρίς εξόρυξη δεν έχουμε computers, δρόμους και σπίτια, όπως μας λένε χαρακτηριστικά και με στοιχεία. Γιαυτό και δεν διστάζουν να εξορύξουν πυριτικά/άμμο, γύψο, ασβεστόλιθο, σιδηρομεταλλεύματα,…

    Το εντυπωσιακότερο όλων (εντυπωσιακό για μάς δηλ…) είναι ότι προσκαλούν τουρίστες να επισκεφθούν 27 (μάλιστα, είκοσι επτά) μεταλλεία-μουσεία (!) που είναι επισκέψιμα. Το πλέον γνωστό είναι το ενεργό μεταλλείο σιδηρομεταλλεύματος, στο όρος Erzberg (“το βουνό με το μετάλλευμα” είναι το όνομά του στα γερμανικά). Στην ίδια περιοχή εξορύσσονται επίσης λιγνίτης και λευκόλιθος και υπάρχει ανθούσα βιομηχανία σιδήρου και χάλυβα, κατασκευών και ηλεκτρολογικού-ηλεκτρονικού εξοπλισμού. Πού συμβαίνουν όλα αυτά; Στην πλέον “πράσινη” αλλά και τουριστική επαρχία, τη Stryria ! Εκεί που τα δάση καλύπτουν τη μισή της έκταση και επιπλέον άλλο ένα τέταρτο του εδάφους είναι αγροτικές εκτάσεις (κυρίως αμπέλια για εκλεκτό κρασί). Βρήκαν βέβαια και χώρο για μεταλλεία-βιομηχανία…

    Να λοιπόν και ένα καλό παράδειγμα μεταλλείας που ψάχναμε και δεν το βρίσκαμε…πουθενά στον κόσμο. Οσοι αναζητούν επομένως εναλλακτικό μοντέλο ανάπτυξης (για τη Χαλκιδική που λέει ο λόγος) ας πάρουν και καμμιά ιδέα από εδώ, πριν πιάσουν και πάλι την καραμέλα της δαιμονολογίας για τη μεταλλεία που εμποδίζει την ανάπτυξη, αντιμάχεται τις άλλες δραστηριότητες, είναι ασύμβατη με τη γεωργία και τον τουρισμό κλπ κλπ.

    • Πικρή η σύγκριση πραγματικά… Εκεί λοιπόν, στην Αυστρία, έχουνε λέτε μια μεταλλευτική βιομηχανία που δεν εμποδίζει την ανάπτυξη, δεν αντιμάχεται τις άλλες δραστηριότητες, δεν κλείνει τεράστιες περιοχές για αποκλειστική της χρήση, δεν εξωτερικεύει το περιβαλλοντικό κόστος κ.λ.π. Ας δεχτούμε ότι είναι έτσι.

      Εμείς όμως ζούμε στην Ελλάδα και η Ελλάδα καμμία σχέση με την Αυστρία… Στην Ελλάδα η μεταλλεία στραγγαλίζει τις άλλες δραστηριότητες και είναι τροχοπέδη της ανάπτυξης των περιοχών που έχουν την ατυχία να είναι πλούσιες σε ορυκτούς πόρους. Το πετυχαίνει αυτό χάρη σε ένα κράτος που είναι υποτακτικό των βιομηχάνων, διεφθαρμένο και ανίκανο. Τόσο διεφθαρμένο ώστε να ονομάζει την μεταλλεία “εθνικής ωφελείας”, όταν σε πολλές περιπτώσεις δεν εισπράττει ούτε ένα ευρώ!!

      Δεν είμαστε εμείς που δεν βρίσκουμε χώρο για τη μεταλλεία, είναι ακριβώς το αντίθετο: στις περιοχές μεταλλευτικού ενδιαφέροντος είναι η μεταλλεία που δεν αφήνει ζωτικό χώρο για οτιδήποτε άλλο. Και αυτά δεν είναι λόγια του αέρα, είναι πράγματα που αποδεικνύονται με συγκεκριμένα και χειροπιαστά έγγραφα, τα οποία κανείς από σας δεν έχει καταφέρει ν’αντικρούσει!!!

      Όσον αφορά το περιβάλλον, εκεί κι αν δεν μπορεί να γίνει καμμία σύγριση με την Αυστρία! Πού να τους στείλουμε τους τουρίστες κ. Stinger? Να δούνε τη Γκιώνα που την έχετε κάνει κεφαλοτύρι; Την πανδαισία χρωμάτων της όξινης απορροής στα Μεταλλεία Κασσάνδρας; Το Καρακόλι; Την Κίρκη μήπως; Έχουν τέτοια πράγματα στην Αυστρία;

      Δεν χρειάζεται να σας “δαιμονοποιήσουμε” εμείς… Τα καταφέρνετε μια χαρά κι από μόνοι σας. Σας προτείνω να πάρετε ΕΣΕΙΣ μερικά μαθήματα από την Αυστρία… μπας και καταλάβετε γιατί έχετε στρέψει όλον τον κόσμο εναντίον σας.

  11. ΣΥΓΚΡΙΣΕΙΣ 2 (ΒΙΩΣΙΜΗ ΓΕΩΡΓΙΑ)

    Μιάς και μιλούσαμε για την Αυστρία, δεν μπορώ να αποφύγω τον πειρασμό και για μια σύγκριση στη γεωργία.

    Ετσι λοιπόν στην Αυστρία η γεωργία κατέχει 17 % του εδάφους, απασχολεί το 5 % του πληθυσμού και παράγει το 1,7 % του ΑΕΠ, καταναλώνοντας μόλις 1 % των υδάτινων πόρων, αφού οι αρδευόμενες εκτάσεις είναι μόλις 40.000 στρέμματα (!) Στην Ελλάδα, η γεωργία κατέχει το 25 % του εδάφους, απασχολεί το 14 % του πληθυσμού και παράγει το 3.5 % του ΑΕΠ, καταναλώνοντας το 85 % (!!) των υδάτινων πόρων της χώρας. Τα συμπεράσματα σαν άσκηση στο σπίτι.

    Σημειωτέον ότι και στους υδάτινους πόρους Αυστρία-Ελλάδα έχουν ίδια μεγέθη: 84 εκ. κυβικά η Αυστρία και 72 εκ. κυβικά η Ελλάδα…Επιπλέον καταναλώνουμε κανα-δυό εκατομμύρια τόννους λιπάσματα-φυτοφάρμακα το χρόνο και έχουμε πλήρη εξωτερίκευση περιβαλλοντικού κόστους της γεωργίας (νερό σχεδόν τζάμπα και καμμιά περιβαλλοντική μέριμνα, εξ ού μεταξύ των άλλων και η νιτρορύπανση). Παρόλα αυτά δεν μπορούμε να έχουμε σε ανταγωνιστική τιμή ούτε πατάτες και η ελληνική γεωργία δεν μπορεί να ζήσει χωρίς επιδοτήσεις. Είναι κρίμα, αλλά δυστυχώς με αυτούς τους όρους δεν μπορούμε να μιλάμε για βιωσιμότητα (με την έννοια της βιώσιμης ανάπτυξης βέβαια) της γεωργίας μας.

    Δεν φταίνε φυσικά οι αγρότες για όλα αυτά. Ο κύριος υπεύθυνος είναι το Κράτος, το οποίο αφού τους έστρεψε στις εντατικές καλλιέργειες και τους πριμοδότησε επί δεκαετίες, τελικά τους παράτησε αβοήθητους και τους κατάντησε πένητες να αποκλείουν δρόμους με τα τρακτέρ για να επιβιώσουν. Σίγουρα η γεωργία μας χρειάζεται ολικό ανασχεδιασμό με όραμα και αναδιάρθρωση και εφαρμογή σύγχρονης προσέγγισης και μεθόδων. Στην κατεύθυνση αυτή σημείωσα να πέφτουν κάποιες κλασσικές καλές ιδέες-προτάσεις. Πάντοτε βέβαια συνοδευόμενες με το γνωστό υβρεολόγιο και την ειρωνία των γνωστών σχολιαστών…

    Υ.Γ.1. Το προσδόκιμο ζωής είναι 79,5 έτη και στις δύο χώρες.
    Υ.Γ.2: Ανταγωνιστικότητα; Η Αυστρία έχει περί τα 135 δις δολ εξαγωγές και περί τα 130 δις δολλάρια εισαγωγές (ελαφρώς ελλειμματική). Η Ελλαδάρα έχει περί τα 25 δις δολ εξαγωγές και περί τα 80 δις δολ εισαγωγές…(βαρέως ελλειμματική). Και ήρθε η ώρα να πληρωθουν τα γραμμάτια. Αυτά βέβαια τα λέω όχι για σύγκριση. Οταν είσαι παραγωγός του τίποτε με τι να συγκριθείς;

  12. Η φράση “κατισχύει των άλλων δραστηριοτήτων” είναι 100% δική σας.
    Όταν το έγγραφο λέει «Προβλέπεται εκ του νόμου αναγκαστική απαλλοτρίωση ακινήτων εντός ή εκτός του χώρου του μεταλλείου για την εκμετάλλευση αυτού», δεν καταλαβαίνετε τι λέει μου φαίνεται…
    Δεν γνωρίζετε ότι η απαλλοτρίωση είναι εξαιρετική διαδικασία που εφαρμόζεται αυστηρά υπό ορισμένες προϋποθέσεις και κατόπιν τεκμηρίωσης των λόγων που την επιβάλλουν και σίγουρα με τόση φειδώ από τη Διοίκηση που δεν έχει γίνει παρά σε ελάχιστα στρέμματα (μονοψήφιο νούμερο) τα τελευταία χρόνια. Συνήθως ο εκμεταλλευτής αγοράζει τις εκτάσεις που τον ενδιαφέρουν. Παράδειγμα? Η “τεράστια” και “υψηλής αξίας” προίκα ακινήτων των μεταλλείων της περιοχής σας.

    • Α, δηλαδή έτσι για πλάκα μιλάει το έγγραφο για αναγκαστικές απαλλοτριώσεις!

      Μήπως είναι η ιδέα μου ότι η ΔΕΗ απαλλοτριώνει εκτάσεις για εξόρυξη λιγνίτη στη Δ. Μακεδονία;
      Μήπως είναι επίσης ιδέα μου ότι και η ΛΑΡΚΟ απαλλοτριώνει εκτάσεις στην Εύβοια;
      Η Στρατονίκη δεν απαλλοτριώθηκε γιατί η εταιρεία (κι αυτή και η προηγούμενες) θέλουν να τη βγάλουν φτηνά και αφήνουν τον κόσμο να κάθεται πάνω από τα φουρνέλα.

      Όμως ας πούμε ότι δεν είναι οι απαλλοτριώσεις το πρόβλημα. Ο καβγάς δεν γίνεται για την ιδιοκτησία του χώρου, άλλωστε οι περισσότερες είναι δημόσιες δασικές εκτάσεις, αλλά για τη δυνατότητα χρήσης του χώρου. Και βέβαια και για το περιβάλλον, αλλά αυτό είναι εκτός της παρούσας συζήτησης.

      Και το ωραίο αυτό έγγραφο μας λέει λέει δυο συγκεκριμένα πράγματα:

      1. Ότι η εταιρεία ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ έχει ένα επενδυτικό σχέδιο που έχει κυρωθεί από τη Διοίκηση με το νόμο 3220/2004 και άρα σε αυτήν την περιοχή (160.000 στρέμματα, τα 2/3 της συνολικής έκτασης του Δήμου Σταγείρων-Ακάνθου) όχι μόνο δεν μπορεί να χωροθετηθεί καμμία άλλη δραστηριότητα, αλλά πρέπει και τα δάση και οι παραλίες και όλα να χαρακτηριστούν “περιοχές υπό καθεστώς παραχωρήσεων για μεταλλευτική χρήση”!!! Επίσης πρέπει ο Δήμος να βάλει πάνω στο ΓΠΣ όχι μόνον τις σημερινές, αλλά και τις μελλοντικές μεταλλευτικές δραστηριότητες της εταιρείας, με τις οποίες δεν συμφωνεί!

      Μην με πρήξεις με την διατύπωση κύριε δημόσιε υπάλληλε, δεν το έχω μπροστά μου αυτή τη στιγμή αλλά ακριβώς αυτό λέει. Και πες μου τώρα εσύ που λες ωραία λόγια για “παράλληλη ανάπτυξη” και “συμβίωση” όλων των δραστηριοτήτων, αφού δεν μπορεί να γίνει τίποτα άλλο (ούτε καν “προστασία δάσους”!), με τι να “συμβιώσει η μεταλλεία;;; Πες μου τι δυνατότητες έχει η περιοχή να αναπτυχθεί διαφορετικά αφού στην ουσία απαγορεύεται; Πώς θα δουλέψει ο κόσμος;

      Αν αυτό δεν είναι επιβολή της μεταλλείας με το ζόρι, δεν ξέρω πώς αλλιώς να το ονομάσω. Έχεις καμμιά ιδέα μήπως;

      2. Λέει επίσης το έγγραφο ότι “προς αποφυγήν δημιουργίας εμπλοκών με τις σημερινές ή τις μελλοντικές (είπαμε, προσέχουμε για να έχουμε) μεταλλευτικές δραστηριότητες, πρέπει να εφαρμοστούν οι διατάξεις του μεταλλευτικού κώδικα”. Αυτό και έγινε. Εφαρμόστηκαν οι διατάξεις του μεταλλευτικού κώδικα και το ΓΠΣ μας ακυρώθηκε!

      Μήπως θέλεις εσύ που έχεις αντιρρήσεις να μας πεις ποιες είναι οι διατάξεις του μεταλλευτικού κώδικα στις οποίες αναφέρεται το έγγραφο; Συγκεκριμένα σε παρακαλώ, έχω βαρεθεί τις θεωρίες. Ποιές διατάξεις είναι αυτές που πρέπει να εφαρμοστούν; Με βάση ποιες διατάξεις του ΜΚ μπορεί να σταθεί (ή να στηθεί) μια οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα (ή ένα σπίτι ή ένα δάσος) σε περιοχή μεταλλευτικού ενδιαφέροντος; Ποιός να έρθει να επενδύσει εδώ από τη στιγμή που η επένδυση του μπορεί να τιναχτεί στον αέρα ανα πάσα στιγμή,; Μήπως μιλάει κάπου ο κώδικας για άλλες σημαντικές δραστηριότητες ή φυσικούς πόρους η διατήρηση των οποίων μπορεί να έχει προτεραιότητα (φεύ!) έναντι της μεταλλείας; Λέει κάτι για “συνύπαρξη” και “αλληλεπίδραση”; Όχι βέβαια!

      Η λογική του περίφημου χουντικού κώδικα είναι μια: αφού υπάρχει μετάλλευμα πρέπει να το πάρουμε! Δεν αναγνωρίζεται κανένα άλλο δικαίωμα εκτός από του μεταλλειοκτήτη. Το μόνο “δικαίωμα” που διατηρεί ο ιδιοκτήτης της επιφάνειας είναι αυτό της αποζημίωσης, σε περίπτωση που δεν φεύγει οικειοθελώς!

      Και μην μου πεις ότι υπάρχουν κι άλλοι νόμοι που συμπληρώνουν τον μεταλλευτικό κώδικα, γιατί το ξέρουμε το παραμύθι. Νόμους έχουμε, το θέμα είναι ποιοί εφαρμόζονται και πώς εφαρμόζονται. Το ΥΠΑΝΑ εφάρμοσε ειδικά και αποκλειστικά τον μεταλλευτικό κώδικα και τον 3220/2004 και με βάση αυτούς απαγόρευσε όλα τα υπόλοιπα. Τόσο απλά. Και δημοκρατικά!

      Ο αποκλεισμός ισχύει όχι μόνο για την πραγματική έκταση των σημερινών ή προγραμματιζόμενων δραστηριοτήτων, αλλά για όλη την μεταλλευτική ιδιοκτησία (317.000 στρ. στην περίπτωση της Χαλκιδικής). Γιατί μπορεί να βρεθούν κι άλλα κοιτάσματα. Γιατί μπορεί να ανεβούν οι τιμές και το χαμηλής περιεκτικότητας κοίτασμα να γίνει εκμεταλλεύσιμο. Γιατί δεν θέλουμε κόσμο μες στα πόδια μας. Γιατί δεν θέλουμε ο κόσμος να έχει δουλειά, για να μας έχει ανάγκη.

      Με αυτές και άλλες τέτοιες πολιτικές (άλλο οι νόμοι και άλλο οι πολιτικές) οδηγείται ο τοπικός πληθυσμός στην υπανάπτυξη και στην ανεργία για να παρακαλάει μετά τον Μπόμπολα και τον κάθε Μπόμπολα για ένα κομμάτι ψωμί.

  13. Από άρθρου του φίλου Γιάννη Ζαμπετάκη http://environmentfood.blogspot.com/2010/03/blog-post_16.html (και στο βάθος Stinger!):

    “Στην χώρα μας, η συμμετοχή της γεωργίας και της κτηνοτροφίας στο ΑΕΠ ήταν 5,76% το 2001 και μόλις 3,4% το 2008 !
    Σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΠΑΣΕΓΕΣ, κ. Τζ. Καραμίχα, «η χώρα μας αναγκάζεται να δαπανά περί τα 3 δις ευρώ, ετησίως, για εισαγωγές τροφίμων. Το ποσό αυτό θα διπλασιαστεί στα επόμενα λίγα χρόνια αν δεν αλλάξουμε μοντέλο λειτουργίας του κλάδου, ώστε να μην παράγουμε μόνο για τις επιδοτήσεις».”

    Αλλά εμάς ως χώρα δεν φαίνονται να μας απασχολούν αυτά. Το αγροτικό είναι δύσκολο ζήτημα, οι προσπάθεια επίλυσής του θα έχει και πολιτικό κόστος, οπότε άστο γι’αργότερα. Ακόμα καλύτερα, άστο για τους επόμενους. Μόνο που “αργότερα” δεν θα υπάρχει πια αγροτική οικονομία για να διασώσουμε και θα μετράμε κι από κει στρατιές ανέργων.

    Αλλά τι συζητάμε τώρα; Η λύση για τη διάσωση της εθνικής μας οικονομίας έχει βρεθεί! Μεταλλεία! Με τα τρόφιμα θ’ασχολούμαστε;

  14. Και όμως είναι δυνατόν να διαβάζουμε το ίδιο έγγραφο και να καταλαβαίνουμε διαφορετικά. Πώς? Λάθη, λάθη, λάθη. Λάθη του συγγραφέα και λάθη του αναγνώστη (στην περίπτωση τη δική σας δεν είναι δύσκολα)
    1. Το επενδυτικό σχέδιο ΔΕΝ έχει κυρωθεί από τη Διοίκηση. Εχει κυρωθεί από τη Βουλή με το νόμο 3220/2004 Η ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΤΗΣ ΕΧ ΝΑ ΥΠΟΒΑΛΛΕΙ επενδυτικό σχέδιο. Το υπέβαλε. Και λοιπόν? Υπάρχουν άλλα 42 κύματα που πρέπει να περάσει ιδίως στην αρτηριοσκληρωτική και αγκυλωμένη ελληνική διοίκηση. Αφήνω στην άκρη την αδυναμία της να το υλοποιήσει στην απίθανη περίπτωση που θα αδειοδοτηθεί.
    2.Όχι μόνο μπορεί να χωροθετηθεί ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ άλλη δραστηριότητα, αλλά ΑΓΝΟΗΘΗΚΕ ΚΑΙ Η ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΗ (κατά τύχη μεταλλευτική δραστηριότητα). Αφήνω στην άκρη ότι κανένα σχέδιο δεν πρότεινε εναλλακτική δραστηριότητα, απλά πρασινάδα.
    3. Οι παραχωρήσεις είναι υφιστάμενες από την εποχή του Σουλτάνου, δε φύτρωσαν ξαφνικά “περιοχές υπό καθεστώς παραχωρήσεων για μεταλλευτική χρήση”. Όσο και να μη συμφωνούμε με την άτυχη διατύπωση
    4. ο Δήμος γιατί να μη βάλει πάνω στο ΓΠΣ και τις μελλοντικές μεταλλευτικές δραστηριότητες της εταιρείας, (αν συμφωνεί ή όχι έχει κάθε ευκαιρία στην αδειοδότηση να το πεί) αφού είναι σε σύμβαση με το Δημόσιο που επικύρωσε η Βουλή. ‘Ετσι θα έχει πλήρη εικόνα και ο επενδυτής των εναλλακτικών δραστηριοτήτων που μακάρι να βρεθεί. Πρέπει να του αποκρύψουμε την πραγματικότητα και να μας κυνηγάει για εξαπάτηση?
    Και καλά όλα τα παραπάνω είναι λαθάκια. Το μεγάλο λάθος είναι όταν λέτε ότι απαγορεύεται κάθε τι άλλο.
    Εκεί χάνετε τη μάχη. Και να έχει κάποιος μια διαφορετική πρόταση ακούει εσάς και την ξεχνάει. Δεν τολμά καν να την διατυπώσει. Να το ονομάσω “μεταλλειοφοβία”?
    Σας ξαναείπα, δεν υπάρχει ο δαίμονας αυτός. Ο βασιλιάς του είναι το ίδιο γυμνός με το δικό σας.
    Στο ΓΠΣ λοιπόν βάλτε νέες προτάσεις. Έστω αυτές τις νηπιακές που θίξατε σε άλλα ποστ. Και απαιτήστε όρους και κανόνες συνύπαρξης με τη μεταλλεία
    Το άλλο λάθος όμως δε σας αφήνει. Το λάθος της έκτασης της περιοχής μεταλλευτικού ενδιαφέροντος και η σύγχυσή της με την επιφάνεια του εδάφους.
    Για να έρθει κάποιος να επενδύσει και να μη φοβάται ότι η επένδυση του μπορεί να τιναχτεί στον αέρα ανα πάσα στιγμή, δε πρέπει να δει στο χάρτη και τις υφιστάμενες και τις μελλοντικές εγκαταστάσεις των μεταλλείων?
    Επειδή φοβόσαστε να τις βάλετε και επειδή θεωρείτε όλες τις παραχωρήσεις εν δυνάμει εγκαταστάσεις χάνετε τη μπάλα και πάλι. Για σκεφτείτε λίγο: τόσους αιώνες δραστηριότητα, ποιο είναι το ποσοστό πραγματικής εδαφικής κατάληψης? Και με το απίθανο επενδυτικό να δεχτώ ότι θα διπλασιαστεί? Να δεχτώ. Πεπερασμένος είναι ο χώρος και στο κάτω κάτω έχει περιγραφεί και έχει ο καθένας πρόσβαση να τον μάθει. Και πάλι δεν υπάρχει χώρος για οτιδήποτε άλλο? Δε νομίζω.
    Και βέβαια μιλάει ο νόμος για απαγορευτικούς λόγους που δεν επιτρέπεται η μεταλλεία και για υπέρτερο δημόσιο συμφέρον. Αλλά δεν είναι το θέμα μας εδώ. Το θέμα είναι η αρμονική συμβίωση με άλλες δραστηριότητες.
    Η de facto εκ του νόμου απαγόρευση δεν υπάρχει και δε μπορεί κανένα ΥΠΑΝ με κακοδιατυπωμένα έγγραφα να την επιβάλλει. Το πρόβλημα είναι αλλού. Είναι στο συμβιβασμό των λειτουργιών και υποδομών και στην αλληλεπίδραση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων και των μεν και των δε δραστηριοτήτων. Αλλά εδώ φοβόμαστε και να προτείνουμε άλλη δραστηριότητα. Χωρίς παρεξήγηση ήτανε στραβό το έγγραφο το ανάγνωσε και ο γάϊδαρος…

    • Eντάξει, έκανα λάθος κι αντί να γράψω “Βουλή” έγραψα “Διοίκηση”. Τρομερό! Αυτό σε πείραξε τώρα;

      Το ότι τώρα βρίσκεις το έγγραφο του ΥΠΑΝΑ στραβό και κακοδιατυπωμένο σημαίνει ότι δεν δεν μπορείς να το δικαιολογήσεις διαφορετικά και ρίχνεις το φταίξιμο στη διατύπωση! Κάτι είναι κι αυτό. Γιατί το έγγραφο λέει ακριβώς αυτά που λέμε: στην μεταλλευτική ιδιοκτησία δεν μπορούν να χωροθετηθούν άλλες δραστηριότητες. Εσύ όμως δεν μου απάντησες, ποιες είναι οι διατάξεις του ΜΚ που “πρέπει να εφαρμοστούν” σύμφωνα με το αυτό το έγγραφο; Ξαναλέω: συγκεκριμένα, όχι θεωρίες.

      Οι Οριστικές Παραχωρήσεις ΕΙΝΑΙ εν δυνάμει μεταλλεία, αλλιώς δεν έχουν λόγο ύπαρξης. Να σου πω ένα παράδειγμα, πάλι από τη Χαλκιδική;

      Το Επενδυτικό Σχέδιο περιλαμβάνει τις υφιστάμενες μεταλλευτικές εγκαταστάσεις Ολυμπιάδας και Μαύρων Πέτρων και τις καινούριες των Σκουριών. Όμως το ερευνητικο πρόγραμμα της εταιρείας, αυτό με τις 98 γεωτρήσεις, περιλαμβάνει πέντε νέες περιοχές: Φισώκα, Τσικάρα, Πιάβιτσα, Βαρβάρα, Στανό. Δεν είναι αυτές εν δυνάμει μεταλλεία; Οι τρεις πρώτες προετοιμάζονται “ζεστά”. Μάλιστα η  EUROPEAN GOLDFIELDS μας πληροφορεί (όχι εμάς, τους μετόχους, εμείς τα μαθαίνουμε πάντα τελευταίοι) ότι Φισώκα και Τσικάρα είναι επιφανειακά μεταλλεία τύπου Σκουριών.

      Και ποιος μας λέει ότι μελλοντικές έρευνες δεν θα αποκαλύψουν κι άλλα εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα μέσα στις ΟΠ; Ποιος μας λέει ότι μια άνοδος της τιμής των μετάλλων δεν θα κάνει εκμεταλλεύσιμα αυτά που σήμερα δεν είναι; Όλα αυτά φυσικά και είναι εν δυνάμει μεταλλεία και οι ΟΠ υπάρχουν για να κατοχυρώνουν τη δυνατότητα εκμετάλλευσης. Διαφορετικά δεν θα χρειαζόταν οι ΟΠ. Θα κρατούσε η εταιρεία κάποιες περιοχές γύρω από τα γνωστά κοιτάσματα και θα απέδιδε το υπόλοιπο πίσω στο Δημόσιο.

      Και ας επανέλθουμε στον υποθετικό “εναλλακτικό επενδυτή” που μακάρι να βρεθεί αλλά με αυτό το καθεστώς δεν πρόκειται ποτέ να βρεθεί! Πού να την κάνει τη ρημάδα την επένδυση του ώστε να είναι εξασφαλισμένη και να μην κινδυνεύσει ποτέ ούτε από απαλλοτριώσεις, ούτε από λίμνες τελμάτων, ούτε από καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος από το οποίο πιθανόν να εξαρτάται; Τι εγγυήσεις έχει αυτός ο άνθρωπος; Ο Μεταλλευτικός Κώδικας το λέει καθαρά ότι δεν έχει καμμία. Είναι έρμαιο των διαθέσεων του μεταλλειοκτήτη.

      Και για ποιο λόγο να έρθει εδώ αυτός ο υποθετικός επενδυτής και να μην πάει κάπου αλλού όπου η επένδυσή του θα είναι εξασφαλισμένη και θα πάρει και μια γερή επιδότηση για να την πραγματοποιήσει; Γιατί εδώ, μέσα στη μεταλλευτική ιδιοκτησία, ούτε επιδοτήσεις για οτιδήποτε άλλο δίνονται. Επιτέλους, πώς θα γίνει αυτή η περιβόητη “παράλληλη ανάπτυξη” όταν τα πάντα γύρω είναι εχθρικά;

      Όλα αυτά συνιστούν de facto απαγόρευση. Συνταγή υπανάπτυξης και ανεργίας. Ιδανικό έδαφος για τις μεταλλευτικές εταιρείες.

      Καληνύχτα σας.

  15. Πριν φτάσουμε στο φαινομενικά επαχθές (όχι και τόσο αν ρωτήσετε τους κοζανίτες) μέτρο της απαλλοτρίωσης, υπάρχουν και άλλα δικαιώματα που επιτρέπουν στο μεταλλειοκτήτη ή αδειούχο ΑΜΕ να σκάσει μύτη στην επιφάνεια του εδάφους και να συμβιώσει με (όπως λέω εγώ) ή να εκδιώξει (όπως λέτε εσείς) τους γείτονες:
    Οιονεί νομή, Προσωρινή κατάληψη χώρου εντός και εκτός της άδειας ή παραχώρησης με αποζημίωση – εγγύηση με τη διαδικασία του Άρθρου 40. Συμπέρασμα:
    Στα ΓΠΣ απλά επισημάνθηκε ότι ο μελλοντικός επενδυτής θα πρέπει να γνωρίζει όλη την αλήθεια: Ότι υπάρχουν μεταλλειοκτησίες, υφιστάμενες μεταλλευτικές εγκαταστάσεις και σχεδιαζόμενες μεταλλευτικές και μεταλλουργικές εγκαταστάσεις. Γνωρίζοντας τους κανόνες του παιχνιδιού από ένα ειλικρινές ΓΠΣ, ο καθένας μπορεί να σχεδιάσει τη δραστηριότητά του και απλά να κάνει μια ερώτηση αν υπάρχει μεταλλευτικό ενδιαφέρον για το συγκεκριμένο χώρο που θέλει να την εγκαταστήσει. Η ερώτηση θα γίνει ούτως ή άλλως κατά τη διαδικασια αδειοδότησης. Εντάξει, δεν είναι το ίδιο ευνοϊκό το περιβάλλον με μια κατάσταση χωρίς ανταγωνιστικές δραστηριότητες αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα. Ας πάει στην υπόλοιπη Χαλκιδική που δεν έχει μείνει χώρος ούτε για δείγμα…Μπααααα….και με τις μεταλλευτικές παραχωρήσεις παραμένετε φιλέτο!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.